Callaghan's Hotel - Slim Dusty

There’s the same old coaching stable that’s been used by Cobb and Co

And the yard the coaches stood in more than sixty years ago;

And the public, private parlour, where they serve the passing swell

Was the shoeing forge and smithy of the Callaghan’s Hotel

There’s the same old walls and woodwork that our fathers built to last

And the same old doors and wainscot and the windows of the past

And the same old nooks and corners where the Jim-Jams used to dwell

But the phantoms dance no longer up at Callaghan’s Hotel

There are memories of old days that were red instead of blue

In the time of «Dick the Devil» and those other devils too

But perhaps they went to Heaven and are angels, doing well

They were always open-hearted up at Callaghan’s Hotel

Then the new chum, broken-hearted, and with boots all broken too

Got another pair of bluchers, and a quid to see him through

And the old chum got a bottle, who was down and suffering hell

And no tucker-bag went empty out of Callaghan’s Hotel

And I sit and think in sorrow of the nights that I have seen

When we fought with chairs and bottles for the orange and the green

For the peace of poor old Ireland, till they rang the breakfast bell

And the honour of Old England, up at Callaghan’s Hotel

There’s the same old coaching stable that’s been used by Cobb and Co

And the yard the coaches stood in more than sixty years ago

And the public, private parlour, where they serve the passing swell

Was the shoeing forge and smithy of the Callaghan’s Hotel

Er is dezelfde oude coachingstal die is gebruikt door Cobb en Co

En de tuin waar de koetsen meer dan zestig jaar geleden stonden;

En de openbare, private salon, waar ze de voorbijgaande deining bedienen

Was de hoefsmederij en smederij van het Callaghan's Hotel?

Er zijn dezelfde oude muren en het houtwerk dat onze vaders hebben gebouwd om lang mee te gaan

En dezelfde oude deuren en beschot en de ramen van het verleden

En dezelfde oude hoekjes en hoeken waar de Jim-Jams woonden

Maar de fantomen dansen niet meer in Callaghan's Hotel

Er zijn herinneringen aan vroeger die rood waren in plaats van blauw

In de tijd van «Dick the Devil» en die andere duivels ook

Maar misschien gingen ze naar de hemel en zijn ze engelen die het goed doen?

Ze waren altijd openhartig in Callaghan's Hotel

Dan de nieuwe vriend, met een gebroken hart, en met laarzen ook helemaal kapot

Ik heb nog een paar bluchers en een pond om hem door te helpen

En de oude vriend kreeg een fles, die was down en leed aan de hel

En geen tucker-bag ging leeg uit Callaghan's Hotel

En ik zit en denk in verdriet aan de nachten die ik heb gezien

Toen we met stoelen en flessen vochten voor de sinaasappel en de groene

Voor de vrede van het arme, oude Ierland, totdat ze de ontbijtbel luidden

En de eer van Old England, bij Callaghan's Hotel

Er is dezelfde oude coachingstal die is gebruikt door Cobb en Co

En de tuin waar de koetsen meer dan zestig jaar geleden stonden

En de openbare, private salon, waar ze de voorbijgaande deining bedienen

Was de hoefsmederij en smederij van het Callaghan's Hotel?