Andy's Return - Slim Dusty

With pannikins all rusty,

And billy burnt and black,

And clothes all torn and dusty,

That scarcely hide his back;

With sun-cracked saddle-leather,

And knotted greenhide rein,

And face burnt brown with weather,

Our Andy’s home again!

His unkempt hair is faded

With sleeping in the wet,

He’s looking old and jaded;

But he is hearty yet.

With eyes sunk in their sockets

But merry as of yore;

With big cheques in his pockets,

Our Andy’s home once more.

Old Uncle’s bright and cheerful;

He wears a smiling face;

And Aunty’s never tearful

Now Andy’s round the place.

Old Blucher barks for gladness;

He broke his rusty chain,

And leapt in joyous madness

When Andy came again.

His toil is nearly over;

He’ll soon enjoy his gains.

No more he’ll be a drover,

And cross the lonely plains.

The She oaks bend and quiver

Far from the hot nor’west,

At home by some cool river

He means to build our nest.

With pannikins all rusty,

And billy burnt and black,

And clothes all torn and dusty,

That scarcely hide his back;

With sun-cracked saddle-leather,

From where the skies hang lazy,

On many a northern plain,

From regions dim and hazy

Hey our Andy’s home again!

Met pannikins allemaal roestig,

En Billy verbrand en zwart,

En kleren helemaal gescheurd en stoffig,

Die zijn rug nauwelijks verbergen;

Met zongebarsten zadelleer,

En geknoopte teugel van groenhuid,

En gezicht verbrand bruin van het weer,

Onze Andy is weer thuis!

Zijn onverzorgde haar is vervaagd

Met slapen in het nat,

Hij ziet er oud en afgemat uit;

Maar hij is nog stevig.

Met ogen verzonken in hun kassen

Maar vrolijk als van weleer;

Met grote cheques in zijn zakken,

Onze Andy is weer thuis.

De oude oom is opgewekt en opgewekt;

Hij draagt ​​een lachend gezicht;

En tante huilt nooit

Nu is Andy in de buurt.

Oude Blucher blaft van blijdschap;

Hij brak zijn roestige ketting,

En sprong in vreugdevolle waanzin

Toen Andy weer kwam.

Zijn zwoegen is bijna voorbij;

Hij zal snel genieten van zijn winst.

Hij zal niet meer een veedrijver zijn,

En steek de eenzame vlaktes over.

De She eiken buigen en trillen

Ver van het hete noordwesten,

Thuis bij een koele rivier

Hij wil ons nest bouwen.

Met pannikins allemaal roestig,

En Billy verbrand en zwart,

En kleren helemaal gescheurd en stoffig,

Die zijn rug nauwelijks verbergen;

Met zongebarsten zadelleer,

Van waar de lucht lui hangt,

Op menig noordelijke vlakte,

Uit regio's vaag en wazig

Hey onze Andy is weer thuis!