All My Mates Are Gone - Slim Dusty

The muscles in these arms have gone weak now,

They wouldn’t hold a horse anymore,

But girl, these hands were there when history formed its pages,

Back when this country was still ragged, rough and raw.

Yes I’ve sat tight on the best my girl,

Back when the fire of youth be proudly in my breast,

Back when this body, now broken, down and useless

Could ride all day and ring it with the best.

Girl, I was droving on the Birdsville Track,

When instinct was a man’s only guide,

Where if you lost your bearings, the sand hills claimed your carcas.

When the sun had played the life of your hide.

I thank you girl, for list’nin' to this broken ringer’s ravings,

Another sunrise girl, I’ll never know,

My mind is projecting a film of years long gone,

And I’m watching now my last picture show.

Once again I see the blackened core pots boiling,

I can taste again the strong black billy tea,

Taste the damper from the ashes, smell the rib bones on the coal,

See the saddle 'neath the tough old mulga tree.

I can hear the cattle bellow and the cracking of the whips,

Again the harness jangles in these ears,

I smell the smell of well oiled leather, feel the comfort of my swag,

As my memory races back across the years.

And there across the desert, a lonely team of camels,

Stretches slowly across the brightness of the sand,

And there’s old Gool Mohammad, Charlie and Gerard,

Nose leads hanging loosely in their hand.

I can see the brumbies buckin', as Bob the breaker tries,

Once again to gain another working hack,

And there’s old «One-eyed Willie» the best tailor in the north,

These were the men that made the great outback.

So I thank you girl for list’nin' to this broken ringer’s ravings,

There’s no regrets, in fact I’m glad to go,

Old ringers are a breed that your world doesn’t need,

And I’ll be glad to do some skitin' with those mates from long ago.

There’s no one left who knew me girl when I had you to smile upon,

I’ve lost all my identity, 'cause all my mates are gone.

De spieren in deze armen zijn nu zwak geworden,

Ze zouden geen paard meer vasthouden,

Maar meisje, deze handen waren er toen de geschiedenis haar pagina's vormde,

Toen dit land nog ruig, ruig en rauw was.

Ja, ik heb het beste van mijn meisje vastgehouden,

Toen het vuur van de jeugd trots in mijn borst was,

Toen dit lichaam, nu kapot, kapot en nutteloos

Kon de hele dag rijden en bellen met de beste.

Meisje, ik reed op de Birdsville Track,

Toen instinct de enige gids voor een man was,

Waar als je je oriëntering verloor, de zandheuvels je karkas opeisten.

Toen de zon het leven van je huid had gespeeld.

Ik dank je meid, voor het luisteren naar het geraaskal van deze gebroken beltoon,

Nog een zonsopgangmeisje, ik zal het nooit weten,

Mijn geest projecteert een film van lang vervlogen jaren,

En ik kijk nu naar mijn laatste fotoprogramma.

Opnieuw zie ik de zwartgeblakerde potten koken,

Ik kan weer de sterke Black Billy-thee proeven,

Proef de damp van de as, ruik de ribben op de kolen,

Zie het zadel onder de stoere oude mulgaboom.

Ik hoor het vee brullen en het gekraak van de zwepen,

Opnieuw rinkelt het harnas in deze oren,

Ik ruik de geur van goed geolied leer, voel het comfort van mijn swag,

Terwijl mijn geheugen door de jaren heen racet.

En daar aan de andere kant van de woestijn, een eenzaam team van kamelen,

Strekt zich langzaam uit over de helderheid van het zand,

En daar is de oude Gool Mohammad, Charlie en Gerard,

Neusdraden hangen losjes in hun hand.

Ik zie de brumbies buckin', zoals Bob de breker probeert,

Nogmaals om nog een werkende hack te krijgen,

En er is de oude "Eenogige Willie", de beste kleermaker in het noorden,

Dit waren de mannen die de grote outback maakten.

Dus ik dank je meid voor het luisteren naar het geraaskal van deze gebroken beltoon,

Er is geen spijt, sterker nog, ik ben blij om te gaan,

Oude beltonen zijn een ras dat jouw wereld niet nodig heeft,

En ik zal graag wat sketches doen met die vrienden van lang geleden.

Er is niemand meer die me kende meisje toen ik je had om op te glimlachen,

Ik ben al mijn identiteit kwijt, omdat al mijn vrienden weg zijn.