R'Vannith - Skyclad

I still hear the screams of my lover torn from me

Still taste the salt of her tears on my face

As they left me for dying my shattered corpse writhed

On a pyre of anger I choked on the stench of disgrace

Flint and bone are all we wield

Against the might of Roman steel

While eagles stare with mocking eyes

Their legions cut us down to size

«R'vannith, R’vannith, R’vannith» she cried

As the last of her kinsmen fell dead by her side

Oh, why could I not stand with my warrior queen

There to share sweet release in a death swift and clean?

From out of the wildwood they came down upon us

These olive skinned butchers that shone like the sun

With hate in their dark eyes they robbed us of our lives

But left me to weep when the slaughter was done

Invaders came to violate

To subjugate and legislate

Put our homes and farms to fire

To feed the greed of their empire

«R'vannith, R’vannith, R’vannith» I cried

As I grieved for the fallen and wished I had died

I heard ravens laugh, stripping the flesh from her bones

Well fed by the Senate and People of Rome

Two thousand years pass by yet still they hold sway here

Their Empire is holy, its motives the same

They’ve traded their spears for the cross that man fears

Those who nailed Him up high now rule in his name

Invaders come to violate

To subjugate and legislate

Believing their forefathers' crimes

Give them the right to twist our minds

«R'vannith, R’vannith, R’vannith» we’ll cry

When the last of our freedom is crushed by a lie

New legions of pious hypocrisy ride

To baptise us in blood, an unstoppable tide

Ik hoor nog steeds het geschreeuw van mijn geliefde die van me is weggerukt

Proef nog steeds het zout van haar tranen op mijn gezicht

Toen ze me verlieten omdat ik stierf, kronkelde mijn verbrijzelde lijk

Op een brandstapel van woede stikte ik in de stank van schande

Vuursteen en bot zijn alles wat we hanteren

Tegen de macht van Romeins staal

Terwijl adelaars staren met spottende ogen

Hun legioenen hebben ons op maat gesneden

"R'vannith, R'vannith, R'vannith" riep ze

Toen de laatste van haar verwanten aan haar zijde dood neervielen

Oh, waarom kon ik niet naast mijn krijgskoningin staan?

Er om zoete vrijlating te delen in een snelle en schone dood?

Vanuit het woud kwamen ze op ons neer

Deze olijfkleurige slagers die straalden als de zon

Met haat in hun donkere ogen beroofden ze ons van ons leven

Maar liet me huilen toen de slachting klaar was

Indringers kwamen om te schenden

Onderwerpen en wetten maken

Zet onze huizen en boerderijen in brand

Om de hebzucht van hun rijk te voeden

"R'vannith, R'vannith, R'vannith" riep ik

Terwijl ik treurde om de gevallenen en wenste dat ik was gestorven

Ik hoorde raven lachen, het vlees van haar botten strippen

Goed gevoed door de senaat en het volk van Rome

Tweeduizend jaar gaan voorbij en toch heersen ze hier

Hun rijk is heilig, de motieven zijn hetzelfde

Ze hebben hun speren ingeruild voor het kruis dat de man vreest

Degenen die Hem hoog hebben genageld, regeren nu in zijn naam

Indringers komen om te schenden

Onderwerpen en wetten maken

De misdaden van hun voorouders geloven

Geef ze het recht om onze gedachten te verdraaien

"R'vannith, R'vannith, R'vannith" we zullen huilen

Wanneer de laatste van onze vrijheid wordt verpletterd door een leugen

Nieuwe legioenen vrome hypocrisie rijden

Om ons te dopen in bloed, een onstuitbaar tij