Moongleam and Meadowsweet - Skyclad

See her face shine in the moonlight--

Soft as silk and white as cream,

Silently I watch her slumber--gently kiss her cheek,

Then I lay my weary head beside hers--close my eyes and dream.

In the morning she’ll awake--

Cast off the night and shine like summer,

As she dances all about me she sparkles like a stream,

Her hair is full of meadowsweet--she's wrapped in leafy green.

On bended knee before you with tears in my eyes,

I pledge that till my dying day my sword is on your side--

Forever on your side.

And I love you more than life--

I swear that you mean everything to me,

Everything I’d sacrifice--

If my lady you would favour me.

Far brighter than the stars your smile,

You hold the richest sunset in those eyes--

You are England.

Fear not lady I’ll defend you--

In your cause lay down my life,

When 'concrete dragons’threaten they shall see my mettle gleam,

And die if they should try to steal your cloak of leafy green.

Of all the things worth dying for--

None sweeter have I seen,

Than the rose that is my England--

In her cloak of leafy green.

Zie haar gezicht schijnen in het maanlicht--

Zacht als zijde en wit als room,

Stil zie ik haar sluimeren - kus haar zachtjes op haar wang,

Dan leg ik mijn vermoeide hoofd naast het hare - sluit mijn ogen en droom.

In de ochtend wordt ze wakker...

Werp de nacht af en straal als de zomer,

Terwijl ze om me heen danst, schittert ze als een stroom,

Haar haar zit vol moerasspirea - ze is gehuld in bladgroen.

Op gebogen knie voor je met tranen in mijn ogen,

Ik beloof dat tot op mijn sterfdag mijn zwaard aan jouw kant staat...

Voor altijd aan jouw kant.

En ik hou meer van je dan van het leven...

Ik zweer dat je alles voor me betekent,

Alles wat ik zou opofferen--

Als mijn vrouwe u mij gunstig gezind zou zijn.

Veel helderder dan de sterren je glimlach,

Je houdt de rijkste zonsondergang in die ogen...

Jij bent Engeland.

Vrees niet dame, ik zal je verdedigen...

Leg voor uw zaak mijn leven neer,

Wanneer 'betonnen draken' dreigen, zullen ze mijn moed zien schitteren,

En sterf als ze proberen je mantel van bladgroen te stelen.

Van alle dingen die het waard zijn om voor te sterven...

Geen zoeter heb ik gezien,

Dan de roos die mijn Engeland is...

In haar mantel van bladgroen.