Bury Me - Skyclad

You came, you saw, you conquered as a woman of your word

So to say farewell like Judas is a thing I find absurd

You shook my world, you sucked me in then spat me out in bubbles

The effects of your affections stay the cause of all my troubles

The only thing you never did

Was to have the decency

To kiss this corpse and nail the lid

Come on, come on and bury me!

I placed you on the pedestal, you tossed me in the gutter

It seems your lies were like those thighs, spread easier than butter

I’m first to go, so last to know how fickle is your passion

Now my bones hang in your closet though my face is out of fashion

As vultures circle round my head

Far as the eye can see

I walk this world, the living dead

High time, high time to bury me!

(Bury me, bury me, come on and bury me…)

You laid me to death, now lay me to rest

A sticky-sweet nothing to get off your chest

It’s all pillow-talk at the end of the day

The cat’s got your tongue with so much left to say

I’m not the only knave you’ve fooled behind the mask you wore

My beguiling, smiling virgin hides the cunning of a whore

Cause your ego needs an offering, 'tis I the coffin fits

So I martyred like St. Edmund with your name upon my lips

«Oh do it hurt?»

— «Oh does it not!»

I died with each degree

Just one small detail overlooked

The need to, the need to bury me!

I am the shade of something

You remembered to forget

Stood like Banquo by your bedside

You just haven’t seen me yet

Every notch upon the headboard

Each twist in your string of lovers

Is a tear shed on your pillow

Fate serves you as you serve others !

You swore to always stay my friend

Why, even this can’t be

Kept your back turned until the end

Whilst I begged, whilst I begged: «Bury me!»

Je kwam, je zag, je overwon als een vrouw van je woord

Dus afscheid nemen zoals Judas is iets wat ik absurd vind

Je schudde mijn wereld, je zoog me naar binnen en spuugde me vervolgens uit in bubbels

De gevolgen van je genegenheid blijven de oorzaak van al mijn problemen

Het enige wat je nooit hebt gedaan

Was om het fatsoen te hebben

Om dit lijk te kussen en het deksel vast te spijkeren

Kom op, kom op en begraaf me!

Ik plaatste je op het voetstuk, je gooide me in de goot

Het lijkt erop dat je leugens als die dijen waren, makkelijker verspreid dan boter

Ik ben de eerste die gaat, dus de laatste die weet hoe wispelturig jouw passie is

Nu hangen mijn botten in je kast, hoewel mijn gezicht uit de mode is

Terwijl gieren om mijn hoofd cirkelen

Zo ver het oog reikt

Ik loop deze wereld, de levende doden

Hoog tijd, hoog tijd om me te begraven!

(Begraaf me, begraaf me, kom op en begraaf me...)

Je legde me ter dood, leg me nu te rusten

Een plakkerig niets om van je borst te krijgen

Het is allemaal kussenpraat aan het eind van de dag

De kat heeft nog zoveel te zeggen op je tong

Ik ben niet de enige schurk die je voor de gek hebt gehouden achter het masker dat je droeg

Mijn verleidelijke, glimlachende maagd verbergt de sluwheid van een hoer

Want je ego heeft een offer nodig, 'tis I de kist past'

Dus ik stierf als St. Edmund met jouw naam op mijn lippen

"Oh, doet het pijn?"

— «O, toch niet!»

Ik stierf met elke graad

Slechts een klein detail over het hoofd gezien

De noodzaak om, de noodzaak om me te begraven!

Ik ben de schaduw van iets

Je bent vergeten te vergeten

Stond als Banquo naast je bed

Je hebt me gewoon nog niet gezien

Elke inkeping op het hoofdeinde

Elke draai in je reeks van geliefden

Is er een traan op je kussen?

Het lot dient u zoals u anderen dient!

Je hebt gezworen altijd mijn vriend te blijven

Waarom, zelfs dit kan niet zijn

Met je rug naar het einde toe gedraaid

Terwijl ik smeekte, terwijl ik smeekte: «Begraaf me!»