Prisoner Of The Road - Sivert Høyem

When I go, I go alone

There ain’t no one ever looking out for me

Just the sun, my own lean shadow

And the wind out among the trees

Home, it’s far beyond long lost horizons

Home I’ll never see

For I’ll be a prisoner of the road

And I hold no key that will ever set me free

Most humbly on my bending knee

I’m begging you to help me, please

For I’m a prisoner of the road

And I hold no key, I hold no key that will ever set me free

Als ik ga, ga ik alleen

Er is nooit iemand die op me let

Alleen de zon, mijn eigen magere schaduw

En de wind tussen de bomen

Thuis, het is veel verder dan lang verloren horizonten

Thuis zal ik nooit zien

Want ik zal een gevangene van de weg zijn

En ik heb geen sleutel die me ooit zal bevrijden

Meest nederig op mijn buigende knie

Ik smeek je om me te helpen, alsjeblieft

Want ik ben een gevangene van de weg

En ik heb geen sleutel, ik heb geen sleutel die me ooit zal bevrijden