Long Slow Distance - Sivert Høyem

And I don’t know how

And I don’t know why

Golden days, precious moments

Passed me by

My struggle was only

A wrestle with time

And how I only saw clearly

What I left behind

But it hurts

When you say to me

That I only know myself

That I don’t know no one else

Hurtful words …

But I don’t disagree

You stand removed from me

And only this long slow distance is real

Why, why should I care

I can run, I can crawl

I’m getting there

You roll over slowly

As you drift away

Just a sigh…

And you’re on your way

En ik weet niet hoe

En ik weet niet waarom

Gouden dagen, kostbare momenten

Ging me voorbij

Mijn strijd was alleen

Een worsteling met de tijd

En hoe ik alleen maar duidelijk zag

Wat ik heb achtergelaten

Maar het doet pijn

Als je tegen me zegt

Dat ik alleen mezelf ken

Dat ik niemand anders ken

Kwetsende woorden…

Maar ik ben het er niet mee eens

Je staat van me verwijderd

En alleen deze lange langzame afstand is echt

Waarom, waarom zou het mij kunnen schelen?

Ik kan rennen, ik kan kruipen

Ik kom er wel

Je rolt langzaam om

Terwijl je wegdrijft

Even een zucht...

En je bent onderweg