L'essentiel - Sinsémilia

Si j'écrivais mes derniers vers

Si j'écrivais mes dernières lignes

Conclusion de celles d’hier

Point final à mes rimes

À l’heure d’aller à l’essentiel

Que choisirais je de dire

Je commencerai par des mots simples

Et un peu d’affection pour ceux dont j’ai croisé le chemin

Quand je cherchais ma direction

D’abord ces deux parents aimants

Le socle fondateur

Qui m’ont montré l’amour et transmis ses valeurs

Qui m’ont appris à écouter ma conscience et à en faire mon guide

Cette conscience ma chance

Quand tant se contentent du vide

Comme une boussole que j’ai choisi de suivre

Elle m’a guidé vers ceux avec qui j’ai construis

Une aventure devenu nos vies

Pour vous aussi j’aurai besoin d'écrire même si je l’ai souvent fais

Je voudrai écrire des pages et des pages et des pages

À mes sinsés

Ils savent je sais

L’histoire est folle

Mais elle est belle et vrai

Il faut le vivre pour comprendre

Je l’ai écris pour riké

Des lignes encore et bien sûr pour ne pas oublier

Ces milliers d’anonymes qui ne sont parfois pas restés

Pour leurs sourires le soutien et la fidélité durant toutes ces années

De cette histoire vous êtes aussi acteurs moteurs

Bien plus que spectateurs

J’ai parfois vu mes mots tatoués sur des bras

Nous on a vos sourires gravés dans nos cœurs

Mes derniers vers

Mes dernières lignes

Je rebalancerai c’est sûr des vers

Ou se mêle crainte peine et colère

Criez encore une fois

Contre les fous contre leurs choix

Sonnez l’alarme une dernière fois

Hurlez à en perdre la voix

Hurlez qu’on a encore le choix

De lutter amour en main amour au cœur

Sourire demain des ces horreurs

Rêvez en utopistes que mes mots sortent de leur torpeur

Mes frères d’ici ou d’ailleurs

D’ailleurs quel serait le sens de tout ça

De ces nuits passé à écrire

Si ce n’est avertir

Bien plus que divertir

Que l’avenir est incompris par ces jeunes

A qui je souhaite tellement de réussir

Là ou nous on a échoués

Même si ce n’est pas joué

Ne pas l’admettre serait mentir

Des rimes pour eux pour leur rappeler

De s’indigner d’un droit

Et parfois même à deux voix

Que la moindre lueur peut dissiper le noir

Ils peuvent clairement être celle ci

Il faut commencer par y croire

Y croire encore même si

Je crois que pour certains

Il est déjà trop tard

Même qu’au bout de leurs combats

Ils toucheront de belles victoires

Combien de jours victorieux ???

Aux premières heures

Combien d’enfants heureux furent enfantés dans la douleur

Voici venir leur heure

Le futur est le leur

J’ai crié comme je l’ai fais

Pour leur souhaiter le meilleur

Tout le bonheur

Mes derniers vers

Mes dernières lignes

Attends attends

Arrête le beat

Arrête le beat

Donne moi juste l’arpège

Parce que si c'était mes derniers vers

Je voudrai pas qu’ils soient pleins de colère

Je voudrai parler d’amour

Je voudrai parler d’aimer

D’aimer la vie dans tout ce qu’elle a de beau et d'éphémère

Tenter de l’aimer même dans ces galères

L’aimer en la vivant à chaque instant

Sans regarder derrière

Tenter de l’aimer chaque matin

Un peu plus qu’hier

J’essaye chaque jour

Bien aidé c’est vrai par mes amours

Amours en majuscule

A qui j’essaye aussi d’apprendre

L’amour de ces petits riens

De s’en nourrir au quotidien

Je crois que si c'était mes derniers vers

Ils seraient sûrement pour elles

J’aurai envi de finir par

Je vous aime

Mais elles le savent je sais

Alors je finirai plutôt par un conseil

Pour toi qui écoute et pas seulement pour elles

Un conseil en quatre lettres

Aime

Als ik mijn laatste verzen schreef

Als ik mijn laatste regels schreef

Conclusie van gisteren

Volledige stop voor mijn rijmpjes

Tijd om aan de slag te gaan

Wat zou ik kiezen om te zeggen?

Ik zal beginnen met eenvoudige woorden

En een beetje genegenheid voor degenen wiens paden ik heb gekruist

Toen ik op zoek was naar mijn richting

Eerst deze twee liefhebbende ouders

De basis

Die me liefde toonde en de waarden ervan overdroeg

Wie heeft me geleerd om naar mijn geweten te luisteren en het mijn gids te maken?

Dit geweten mijn geluk

Wanneer zovelen genoegen nemen met leegte

Als een kompas dat ik koos om te volgen

Ze leidde me naar degenen met wie ik bouwde

Een avontuur dat ons leven is geworden

Ook voor jou zal ik moeten schrijven, ook al heb ik dat vaak gedaan

Ik wil pagina's en pagina's en pagina's schrijven

aan mijn zonden

Ze weten dat ik het weet

Het verhaal is te gek

Maar ze is mooi en waar

Je moet het leven om het te begrijpen

Ik schreef het voor riké

Weer lijnen en natuurlijk niet te vergeten

Die duizenden anonieme mensen die soms niet bleven

Voor hun glimlach de steun en loyaliteit al die jaren

Ook jij bent de drijvende kracht in dit verhaal

Veel meer dan toeschouwers

Ik heb mijn woorden soms op armen getatoeëerd

We hebben je glimlach in ons hart gegraveerd

mijn laatste verzen

mijn laatste regels

Ik zal de verzen zeker opnieuw in evenwicht brengen

Waar angst, pijn en woede zich vermengen

schreeuw nog een keer

Tegen de dwazen tegen hun keuzes

Laat nog een laatste keer alarm slaan

Schreeuw je stem uit

Ja, we hebben nog steeds een keuze

Om liefde in de hand liefde in het hart te bestrijden

Glimlach morgen van deze verschrikkingen

Droom als utopisten dat mijn woorden uit hun verdoving komen

Mijn broers van hier of elders

Behalve wat zou de betekenis van dit alles zijn?

Van die nachten doorgebracht met schrijven

Indien niet waarschuwen

Veel meer dan vermakelijk

Dat de toekomst verkeerd wordt begrepen door deze jonge mensen

Die ik zo graag wil laten slagen

Waar we faalden

Zelfs als het niet wordt gespeeld

Niet toegeven dat het zou liegen

Rijmpjes voor hen om hen eraan te herinneren

Rechts verontwaardigd zijn

En soms zelfs met twee stemmen

Dat de geringste glimp de duisternis kan verdrijven

Dit kunnen ze duidelijk zijn

Begin door te geloven

Geloof het nog steeds ook al

ik geloof voor sommigen

Het is al te laat

Zelfs na hun gevechten

Ze zullen grote overwinningen behalen

Hoeveel overwinningsdagen???

In de vroege uurtjes

Hoeveel gelukkige kinderen zijn er geboren met pijn?

Hier komt hun tijd

De toekomst is van hen

Ik schreeuwde zoals ik deed

Om ze het beste te wensen

Al het geluk

mijn laatste verzen

mijn laatste regels

wacht wacht

stop de beat

stop de beat

Geef me gewoon de arpeggio

Want als het mijn laatste regels waren

Ik wil niet dat ze vol woede zijn

Ik wil praten over liefde

Ik wil praten over liefhebben

Om van het leven te houden in alles wat het heeft dat mooi en vluchtig is

Probeer van hem te houden, zelfs in deze galeien

Er van houden door er elk moment naar te leven

Zonder achterom te kijken

Ik probeer elke ochtend van haar te houden

Iets meer dan gisteren

Ik probeer elke dag

Goed geholpen het is waar door mijn liefdes

liefdes met een hoofdletter

Wie ik ook probeer te leren

De liefde voor deze kleine dingen

Om er dagelijks van te eten

Ik geloof dat als dit mijn laatste regels waren

Ze zouden zeker voor hen zijn

Ik wil eindigen met

ik houd van je

Maar ze weten dat ik het weet

Dus ik zal eindigen met wat advies in plaats daarvan

Voor jou die luistert en niet alleen voor hen

Vier letter advies

Houden van