Jeu D'Enfant - Sinsémilia

Papa et maman parlent de divorce souvent

Histoires de compte commun

Histoires de comptes courants

L’argent n' fait pas l' bonheur et pourtant

J’ai parfois l’impression que l’amour en dpend

Ca doit etre pour ca que papa prtend

Que l’amour est une affaire de grands

En amour il y a aussi des histoires de matresses

Ce que papa appelle de simples histoires de fesse

Mais maman dit que ca la blesse

Papa lui dit qu’il l’aime et les larmes disparaissent

Moi avec ma matresse, ma seule histoire de fesse

Est une grosse fesse pour cause d’impolitesse

Enfin, tout ca me semble bien complexe

Finalement je n’sais pas si l’amour m’interesse?

LAISSONS LES ENFANTS VIVRE

LAISSONS LEUR JUSTE UNE CHANCE

DE NE PAS NOUS RESSEMBLER

LAISSONS LES ENFANTS LIBRE

LAISSONS LEUR INNOCENCE

RAFRAICHIR NOS IDEES

MAIS LES ENFANTS NOUS FONT PEUR

ET COMME DES BETES SAUVAGES

ON CHERCHE A LES DOMPTER

LES ENFANTS NOUS FONT PEUR

CAR DANS LEURS YEUX DE SAGES

ON VOIT LA LIBERTE

Papa et maman ne vont pas fort en ce moment

La vie, le boulot et puis le mauvais temps

Et moi qui suis dans les nuages tout l’temps

Papa dit qu’il n’est pas normal de planer autant!

D’ailleurs maman veut m’envoyer chez le psy

Je reve le jour, elle n’en dort plus la nuit

Elle veut que j’ailles voir le docteur aussi

Car elle est puise par mon trop plein d’nergie

Moi, les nuages, si j’pouvais y aller vraiment

Je m’y serais install depuis longtemps

Je suis sr que l haut, on respire plus facilement

Mais je suis dj trop lourd malheureusement

Ma tete dj trop pleine de principes encomprants

Qui m’attirent au sol comme un aimant

Papa et maman s’inquitent pour l’avenir

De temps en tenps

Devant la tl, affals sur le divan

Comme le changement ils n’y croient plus vraiment

Ils veulent juste sauver leur peau

Et celle de leurs enfants

Maman m’a dit de n’pas parler aux inconnus

De tracer droit lorsque je marche dans la rue

Alors je me camoufle et passe imapercu

Pour viter les piges que la vie m’a tendus

Moi, la vie, j’aimerais y planter toutes mes dents

Quitte en laisser quelques-unes dedans

Mais soyons raisonnables, restons mfiants

Car il parat que Dieu punit les imprudents!

On est bien sr de soi quand on est grand

Avec notre savoir, notre morale

Tous ces principes auxquels on tient tant

Mais c’est souvent trop tard que comprend

Que le bonheur etait simple

Simple comme un jeu d’enfant

Papa en mama praten vaak over scheiden

Gezamenlijke accountverhalen

Verhalen over lopende rekeningen

Geld maakt niet gelukkig en toch

Soms heb ik het gevoel dat liefde ervan afhangt

Dat moet de reden zijn waarom papa beweert

Die liefde is een big business

In de liefde zijn er ook verhalen van minnaressen

Wat vader simpele kontverhalen noemt

Maar mama zegt dat het haar pijn doet

Papa vertelt haar dat hij van haar houdt en de tranen verdwijnen

Ik met mijn minnares, mijn enige kontverhaal

Is een dikke kont vanwege grofheid

Nou, het lijkt me allemaal nogal ingewikkeld.

Eindelijk weet ik niet of liefde mij interesseert?

LAAT DE KINDEREN LEVEN

GEEF ZE EEN KANS

NIET OM OP ONS TE LIJKEN

LAAT DE KINDEREN GRATIS

LAAT HUN ONSCHULD

VERFRIS ONZE IDEEN

MAAR KINDEREN maakten ons bang

EN ALS WILDE BEESTEN

WIJ WILLEN ZE TE TEMMEN

KINDEREN maakten ons bang

VOOR IN HUN WIJZE OGEN

WIJ ZIEN VRIJHEID

Het gaat momenteel niet goed met mama en papa

Leven, werken en dan slecht weer

En ik die de hele tijd in de wolken ben

Papa zegt dat het niet normaal is om zo high te worden!

Bovendien wil mama me naar de psychiater sturen

Ik droom van de dag, ze slaapt niet meer 's nachts

Ze wil dat ik ook naar de dokter ga

Omdat het uitgeput is door mijn overstromende energie

Ik, de wolken, als ik echt kon gaan

Ik zou daar al lang gevestigd zijn

Ik weet zeker dat je daarboven gemakkelijker ademt

Maar ik ben al te zwaar helaas

Mijn hoofd al te vol met allesomvattende principes

Die me als een magneet naar de grond trekken

Papa en mama maken zich zorgen over de toekomst

Van tijd tot tijd

Voor de tv, onderuitgezakt op de bank

Zoals de verandering waar ze niet echt meer in geloven

Ze willen gewoon hun huid redden

En dat van hun kinderen

Mam zei dat ik niet met vreemden mocht praten

Om recht te trekken als ik over straat loop

Dus ik camoufleer mezelf en ga onopgemerkt

Om de valkuilen te vermijden die het leven me heeft gegeven

Ik, leven, ik zou er graag al mijn tanden in willen zetten

Stop met wat erin te laten

Maar laten we redelijk zijn, laten we achterdochtig blijven

Omdat het lijkt alsof God de roekelozen straft!

We zijn zeker van onszelf als we oud zijn

Met onze kennis, onze moraal

Al deze principes die ons zo dierbaar zijn

Maar het is vaak te laat om het te begrijpen

Dat geluk was simpel

Makkelijk als kinderspel