J'ai honte - Sinsémilia

Les charters vers l’Afrique ont repris leurs envols

On arrête même des mômes à la sortie de l'école

Au pays des droits d’l’Homme, on récompense la délation

On ouvre la chasse à l’homme

On s’félicite des quotas d’expulsion

Ce dont le borgne rêvait devient le quotidien

Qu’on voit cette flamme immonde se porte par d’autres mains

Brûlant les cœurs bien secs, elle propage son feu

La lumière est trop forte, tant détournent les yeux

J’ai honte pour ma France, État d’urgence

J’ai honte pour ma France

J’ai mal pour ma France, État d’urgence

J’ai honte pour ma France

Feu celle de mon enfance

Regarde, on enterre le vieux sage

L’abbé s’en va sous le dernier hommage

De ces hommes, les mêmes qui au pouvoir ont choisi de ne pas voir

L’urgence de son combat reste un constat

Le même qu’en 54

En France, en 2009, on meurt encore de froid

À 4 millions de personnes sous le seuil de pauvreté

La France aussi a son tiers-monde mais il est bien caché

Méprisé, humilié, comment dit-on déjà?

Ah oui, ouvrier

On avait la monarchie, on a pire

Et le petit empereur prostitue son empire

Un tapis rouge pour tant de dictateurs

L’argent n’a pas d’odeur, le sang non plus d’ailleurs

Mais il tâche à jamais nos valeurs, notre honneur

Des gens sont morts pour ces idées

Liberté, égalité, fraternité

Vous exploitez l’image des sacrifiés

Messieurs, un peu de dignité

Là, j’ai comme l’impression immonde

De vous voir cracher sur leur tombe

Donne-moi la France d’un Coluche

D’une Lucie Aubrac, d’un Abbé Pierre

Donne-moi une France dont je puisse être fier

Donne-moi la France d’Aimé Césaire

De Jean Jaurès, de Jean Moulin

Donne-moi une France qui me laisse croire en demain

Ils sacrifient l'école sur l’autel du profit

Ils assassinent la terre sur l’autel du profit

Poursuivent la Françafrique sur l’autel du profit

Des milliers de vies se brisent sur l’autel du profit

Sur l’autel du profit (x6)

Au profit de qui?

De dirigeants qui pavanent affichant l’opulence

Vulgaire tant forte est l’indécence

Comme un goût de mépris pour tous ceux en souffrance

Comme un goût rance de non-assistance

Et puisque plus rien n’a de sens

Ceux qui devraient crier vengeance

Pour leur petit confort ont choisi l’allégeance

Laissant à TF1 leurs cerveaux en gérance

Et puisque somnolent les consciences

À l’esprit de la Résistance, je présente mes condoléances

Charters naar Afrika hebben hun vluchten hervat

We arresteren zelfs kinderen direct van school

In het land van de mensenrechten belonen we opzegging

We openen de klopjacht

We verwelkomen de uitzettingsquota

Waar de eenogige van droomde, wordt het alledaagse

Dat we zien dat deze smerige vlam door andere handen wordt gedragen

Droge harten brandend, verspreidt ze haar vuur

Het licht is te sterk, zovelen kijken weg

Ik schaam me voor mijn Frankrijk, noodtoestand

Ik schaam me voor mijn Frankrijk

Ik heb medelijden met mijn Frankrijk, noodtoestand

Ik schaam me voor mijn Frankrijk

Laat die van mijn jeugd

Kijk, we begraven de wijze oude man

De abt vertrekt onder het laatste eerbetoon

Van deze mannen, dezelfde die aan de macht waren om niet te zien

De urgentie van zijn strijd blijft een feit

Hetzelfde als in 54

In Frankrijk sterven we anno 2009 nog steeds van de kou

4 miljoen mensen onder de armoedegrens

Frankrijk heeft ook zijn derde wereld, maar die is goed verstopt

Veracht, vernederd, hoe zeg je het ook alweer?

Ah ja, arbeider

We hadden de monarchie, we werden slechter

En de kleine keizer prostitueert zijn rijk

Een rode loper voor zoveel dictators

Geld stinkt niet, bloed ook niet

Maar het bevlekt voor altijd onze waarden, onze eer

Mensen stierven voor deze ideeën

Vrijheid gelijkheid broederschap

Je exploiteert het beeld van de geofferde

Heren, een beetje waardigheid

Daar heb ik een vieze indruk

Om jou op hun graf te zien spugen

Geef me het Frankrijk van een Coluche

Van een Lucie Aubrac, een Abbé Pierre

Geef me een Frankrijk waar ik trots op kan zijn

Geef me het Frankrijk van Aimé Césaire

Door Jean Jaures, door Jean Moulin

Geef me een Frankrijk dat me laat geloven in morgen

Ze offeren school op het altaar van de winst

Ze vermoorden de aarde op het altaar van de winst

Volg Françafrique op het altaar van de winst

Duizenden levens worden verbrijzeld op het altaar van de winst

Op het altaar van winst (x6)

Voor wiens voordeel?

Van heersers die pronken met weelde

Vulgair zo sterk is de onfatsoenlijkheid

Als een voorproefje van minachting voor iedereen die pijn heeft

Als een ranzige smaak van non-help

En aangezien niets meer zin heeft

Degenen die wraak zouden moeten huilen

Voor hun kleine comfort hebben ze de loyaliteit gekozen

TF1 hun hersens in het beheer laten

En sinds slaperige gewetens

Aan de geest van het verzet bied ik mijn condoleances aan