Evidence Locker - Single Mothers

I left everybody and went home to rest

There was a silence to the departure

It wasn’t quite silent, but there was silence to it

The way when it’s been raining for a long time

The noise of it all just bends and sits in whatever you’re doing

And then you only really notice when you get up and it’s gone

Well, it was one of those, I guess

And I got up, a spattering of life, of living

Of evidence that we existed that was littered everywhere

And that’s what it felt like: litter

Is this what a soul feels like, something thrown out a car window?

Is that what a soul feels like, just evidence in a locker?

There were a lot of long funny days wrapping up in this

It was a timeframe of an explosion

And we were about to break that weak façade

We had a cool, cynical approach to technology

You couldn’t get a hold of us if you tried and

Nobody was trying to get a hold of us

At least much back then

We were a lonely gang, we were a desperate clique

We wanted you to want to be you and me, we didn’t trust anything

And that’s what this whole thing stems from: trust

I didn’t think of God back then as anything other than a word

But now as we’re packing up and spinning our loose ends together

I know so many words that have lost or gained meaning

I say sorry a whole lot, but the right people never hear me

You’re a stowaway

You’re a hollow thought

A faith that comes and goes

As awkwardly as you want

There was gasoline on my hands

Mixing with a bit of glass from the window

There was a little rainbow in my blood

It stirred in me quiet and lyrical

So I left and went home to rest

I managed to get myself to bed

But there wasn’t really much of me left

We were a lonely gang, we were on a desperate streak

I wanted you to want to be you and me

I would have done anything and you took my trust

But I guess what this whole thing stems from is lust

I didn’t think of myself back then as much more than a name

But now that I’m thinking of our loose ends together

I know so many names that have lost or gained meaning

I say sorry a whole lot, but you never seem to hear me

I say sorry a whole lot, but it doesn’t make it easy

I say sorry a whole lot, but you never seem to hear me

I say sorry a whole lot, but it doesn’t make it easy

I say sorry a whole lot, but you never seem to hear me

I say sorry a whole lot, but you never seem to hear me

I say sorry a whole lot, but it doesn’t make it easy

I say sorry a whole lot, but you never seem to hear me

I say sorry a whole lot, but it doesn’t make it easy

Ik verliet iedereen en ging naar huis om te rusten

Het was stil bij het vertrek

Het was niet helemaal stil, maar het was stil

De manier waarop het lange tijd heeft geregend

Het geluid van alles buigt gewoon door en past bij wat je ook doet

En dan merk je het pas echt als je opstaat en weg is

Nou, het was een van die, denk ik

En ik stond op, een spetter van leven, van leven

Van het bewijs dat we bestonden dat overal bezaaid was

En zo voelde het: zwerfvuil

Is dit hoe een ziel voelt, iets dat uit een autoraam wordt gegooid?

Is dat hoe een ziel voelt, gewoon bewijs in een kluisje?

Er waren veel lange, grappige dagen die hierin eindigden

Het was een tijdsbestek van een explosie

En we stonden op het punt om die zwakke façade te doorbreken

We hadden een coole, cynische benadering van technologie

Je zou ons niet te pakken kunnen krijgen als je het probeerde en

Niemand probeerde ons te pakken te krijgen

In ieder geval veel toen

We waren een eenzame bende, we waren een wanhopige kliek

We wilden dat je jou en mij wilde zijn, we vertrouwden niets

En dat is waar dit hele ding uit voortkomt: vertrouwen

Ik beschouwde God destijds niet als iets anders dan een woord

Maar nu we aan het inpakken zijn en onze losse eindjes aan elkaar knopen

Ik ken zoveel woorden die hun betekenis hebben verloren of juist hebben gekregen

Ik zeg heel vaak sorry, maar de juiste mensen horen me nooit

Je bent een verstekeling

Je bent een holle gedachte

Een geloof dat komt en gaat

Zo onhandig als je wilt

Ik had benzine aan mijn handen

Mixen met een beetje glas uit het raam

Er was een kleine regenboog in mijn bloed

Het beroerde me stil en lyrisch

Dus ik ging weg en ging naar huis om te rusten

Ik heb mezelf in bed weten te krijgen

Maar er was niet veel meer van mij over

We waren een eenzame bende, we waren op een wanhopige streak

Ik wilde dat je jou en ik wilde zijn

Ik zou alles hebben gedaan en je hebt mijn vertrouwen gewonnen

Maar ik denk dat dit hele ding voortkomt uit lust

Ik vond mezelf toen niet veel meer dan een naam

Maar nu ik denk aan onze losse eindjes samen

Ik ken zoveel namen die hun betekenis hebben verloren of juist hebben gekregen

Ik zeg heel vaak sorry, maar je lijkt me nooit te horen

Ik zeg heel veel sorry, maar het maakt het niet gemakkelijk

Ik zeg heel vaak sorry, maar je lijkt me nooit te horen

Ik zeg heel veel sorry, maar het maakt het niet gemakkelijk

Ik zeg heel vaak sorry, maar je lijkt me nooit te horen

Ik zeg heel vaak sorry, maar je lijkt me nooit te horen

Ik zeg heel veel sorry, maar het maakt het niet gemakkelijk

Ik zeg heel vaak sorry, maar je lijkt me nooit te horen

Ik zeg heel veel sorry, maar het maakt het niet gemakkelijk