Wie Papa - Sido

Raus aus den Pantoffeln

Rein in diese Schuhe, die nur mir passen

Ich weiß, ihr lasst mich ungerne geh’n, aber

Ihr müsst auch versteh’n: Euer Papa muss Musik machen

Zwischen Foodora-Tüten und Bierflaschen

Es einfach so passier’n lassen

Ich mein', einfach mit den Jungs 'n bisschen Weed paffen

Reime aufn Beat packen — wie gesagt, Musik machen

Denn keiner macht es so wie Papa

Weil keiner hier gemacht ist, so wie Papa

Sie versuchen es mit Maske, so wie Papa

Doch seh’n keine Sonne, weil sie nur im Schatten steh’n von Papa

Ich geh' da raus und spiel' vor tausenden von Leuten

Ich bin aufgewacht, doch hab' noch lang nicht aufgehört zu träumen

Und ich weiß, ihr macht euch Sorgen, denn da draußen ist der Teufel

Aber bald komm' ich nach Hause mit der Beute, so wie immer

Zähl' die Gold- und Platinawards

Ich bin dieser Rapper mit den Radiosongs

Spiel' die großen Hall’n, mir ist egal, ob du kommst

Deine Mutter kriegt die Karte umsonst — was hältst'n davon?

Hehe, ich komm' ausm Drecksviertel

Und ja, ich wohn' jetzt im Speckgürtel

Es gibt Verlierer und Gewinner

Doch egal, wie dieses Leben spielt, Berliner ist man immer

So wie ich!

Meine Stadt, mein Zuhause, mein Viertel, meine Gegend, mein Palast

Meine Jungs, die Familie, die Leute, die ich liebe, alle satt

Ich könnte mich zur Ruhe setzen und einfach genießen als ein Mann, der alles hat

Doch ich muss weitermachen, denn die «Modus Mio"-Playlist geht mir aufn Sack

Und ich kenn' einfach kein Ende, keine klare Grenze

Ich mach' so wie ich denke, gebe Gas, auch wenn ich bremse

Park' den Wagen vor’m Wempe, ich fahr' nicht für die Rente

Will 22 Knaben, die mich tragen auf 'ner Sänfte

Mann, ich bin wieder auf Sendung, hol dir Popcorn und Getränke

Ich geb' wieder ein’n zum Besten und ihr klopft euch auf die Schenkel

Deine Eltern, deine Freunde, die Cousengs und deren Enkel

Diese Hipster und die Gangster, meine Fans, sie alle nennen mich Legende

Heh, komisch

Ich glaub' nicht, dass ich 'ne Legende bin

Weil «Legende» so nach «Ende» klingt

Erstmal dieses Album, das achte

«Ich & keine Maske»

Kom uit de pantoffels

In deze schoenen die alleen mij passen

Ik weet dat je terughoudend bent om me te laten gaan, maar

Je moet ook begrijpen: je vader moet muziek maken

Tussen Foodora tassen en bierflesjes

Laat het gebeuren

Ik bedoel, trek gewoon wat wiet met de jongens

Rijmpjes op een beat zetten - zoals ik al zei, muziek maken

Omdat niemand het doet zoals papa

Omdat niemand hier zo gemaakt is als papa

Ze proberen met een masker, zoals papa

Maar ze zien geen zon omdat ze alleen in de schaduw van papa staan

Ik ga naar buiten en speel voor duizenden mensen

Ik werd wakker, maar ik ben al lang niet meer gestopt met dromen

En ik weet dat je je zorgen maakt, want de duivel is daarbuiten

Maar binnenkort ben ik thuis met de buit, net als altijd

Tel de gouden en platina awards

Ik ben die rapper met de radioliedjes

Speel de grote Hall'n, het kan me niet schelen of je komt

Je moeder krijgt de kaart gratis - wat vind je daarvan?

Hehe, ik ben van de smeerlap

En ja, ik woon nu in de bacon belt

Er zijn verliezers en winnaars

Maar hoe dit leven zich ook afspeelt, je bent altijd een Berliner

Zoals ik!

Mijn stad, mijn huis, mijn buurt, mijn gebied, mijn paleis

Mijn jongens, familie, mensen van wie ik hou, ze zijn het allemaal zat

Ik zou met pensioen kunnen gaan en er gewoon van genieten een man te zijn die alles heeft

Maar ik moet doorgaan, want de afspeellijst "Modus Mio" werkt op mijn zenuwen

En ik weet gewoon geen einde, geen duidelijke grens

Ik doe wat ik denk, geef gas, zelfs als ik rem

Parkeer de auto voor de Wempe, ik rij niet voor mijn pensioen

Ik wil dat 22 jongens me op een nestje dragen

Man, ik ben weer in de lucht, pak wat popcorn en drankjes

Ik geef er nog een voor het beste en je klopt op je dijen

Je ouders, je vrienden, de Cousengs en hun kleinkinderen

Deze hipsters en de gangsters, mijn fans, ze noemen me allemaal een legende

Hé raar

Ik denk niet dat ik een legende ben

Omdat «legende» klinkt als «het einde»

Eerst dit album, het achtste

«Ik & geen masker»