Евгений Онегин, Act III: Ария Ленского - Сергей Лемешев, Александр Орлов, Оркестр ГАБТ СССР

Я люблю вас,

Я люблю вас, Ольга,

Как одна безумная душа поэта

Еще любить осуждена.

Всегда, везде одно мечтанье,

Одно привычное желанье,

Одна привычная печаль!

Я отрок был тобой плененный,

Сердечных мук еще не знав,

Я был свидетель умиленный

Твоих младенческих забав.

В тени хранительной дубравы

Я разделял твои забавы.

Я люблю тебя, я люблю тебя,

Как одна душа поэта только любит.

Ты одна в моих мечтаньях,

Ты одно мое желанье,

Ты мне радость и страданье.

Я люблю тебя, я люблю тебя,

И никогда, ничто: Ни охлаждающая даль,

Ни час разлуки, ни веселья шум

Не отрезвят души, Согретой девственным любви огнем!

Ik houd van jou,

Ik hou van je Olga

Als een gekke ziel van een dichter

Toch wordt liefde veroordeeld.

Altijd, overal één droom,

Een gewone wens

Een bekend verdriet!

Ik was een jongen die gefascineerd was door jou,

Nog steeds het verdriet niet kennende,

Ik was een tedere getuige

Je jeugdpret.

In de schaduw van het beschermende eikenbos

Ik heb je plezier gedeeld.

Ik hou van jou Ik hou van jou

Zoals slechts één ziel de dichter liefheeft.

Je bent alleen in mijn dromen

Jij bent mijn enige wens

Jij bent mijn vreugde en lijden.

Ik hou van jou Ik hou van jou

En nooit, niets: noch de koelafstand,

Geen uur scheiding, geen leuk geluid

Ze zullen de zielen niet nuchter maken, opgewarmd door het vuur van maagdelijke liefde!