Соловьём залётным - Сергей Лемешев, Оркестр русских народных инструментов, Александр Семенов

оловьем залетным юность пролетела.

Волной в непогоду радость прошумела.

Пора золотая была, да сокрылась;

Сила молодая с телом износилась,

Сила молодая с телом износилась.

От кручины-думы в сердце кровь застыла,

Что любил, как душу, — и то изменило.

Как былинку, ветер молодца шатает,

Зима лицо знобит, солнце сожигает,

Зима лицо знобит, солнце сожигает.

До поры, до время всем я весь изжился,

И кафтан мой синий с плеч долой свалился.

Без любви, без счастья по миру скитаюсь:

Разойдусь с бедою — с горем повстречаюсь,

Разойдусь с бедою — с горем повстречаюсь!

De jeugd is gevlogen als een verdwaald blik.

Joy brulde als een golf bij slecht weer.

Er was een gouden tijd, maar die verborg;

De jonge kracht met het lichaam is uitgeput,

De jonge kracht met het lichaam is versleten.

Van de onrust-gedachte in het hart, het bloed bevroor,

Waar hij als ziel van hield - en dat veranderde.

Als een grasspriet zwaait de wind van een jonge man,

De winter verkoelt het gezicht, de zon brandt,

De winter verkoelt het gezicht, de zon brandt.

Voorlopig, voorlopig, heb ik mezelf allemaal overleefd,

En mijn blauwe kaftan viel van mijn schouders.

Zonder liefde, zonder geluk, zwerf ik de wereld rond:

Ik zal afscheid nemen van ongeluk - ik zal verdriet ontmoeten,

Ik zal afscheid nemen van ongeluk - ik zal verdriet ontmoeten!