Пойди туда - Секрет

Она стояла, как всегда, у окна;

А за окном стояли белые ночи.

Лишь два бокала и бутылка вина —

И расставанье становилось короче.

А на столе две свечи

Рождали тени в ночи,

И утро шло уже навстречу им двоим.

Она в который раз закрыла дверь за ним,

И он услышал:

Пойди туда — не знаю куда,

Вернись тогда — не знаю когда.

Беда — не беда, года — ерунда,

Я все же дождусь тебя.

И он опять ушел на белый восход,

Была его дорога долгой, как вечность,

В который раз идти за счастьем в поход —

Одно и то же, что лететь в бесконечность.

Он истоптал сапоги,

Он воду пил из реки,

И снова он не нашел то, что искал.

Стремясь наверх, и вновь срываясь вниз со скал,

Он снова слышал:

Пойди туда — не знаю куда,

Вернись тогда — не знаю когда.

Беда — не беда, года — ерунда,

Пойди туда — не знаю куда,

Вернись тогда — не знаю когда.

Ze stond, zoals altijd, bij het raam;

En buiten het raam waren witte nachten.

Slechts twee glazen en een fles wijn -

En het afscheid werd korter.

En op tafel staan ​​twee kaarsen

Ze baarden schaduwen in de nacht,

En de ochtend ging al naar hen beiden toe.

Ze sloot de deur weer achter hem,

En hij hoorde:

Ga daarheen - ik weet niet waar,

Kom dan terug - ik weet niet wanneer.

Problemen zijn geen problemen, jaren zijn onzin,

Ik zal nog steeds op je wachten.

En hij ging weer naar de witte zonsopgang,

Zijn weg was lang, als de eeuwigheid,

Weer gaan wandelen voor geluk -

Een en hetzelfde als vliegen naar het oneindige.

Hij trapte op zijn laarzen,

Hij dronk water uit de rivier,

En weer vond hij niet wat hij zocht.

Naar boven strevend, en weer afbrekend van de rotsen,

Hij hoorde weer:

Ga daarheen - ik weet niet waar,

Kom dan terug - ik weet niet wanneer.

Problemen zijn geen problemen, jaren zijn onzin,

Ga daarheen - ik weet niet waar,

Kom dan terug - ik weet niet wanneer.