Bayonet - Seeming

«Make me an instrument of your peace»

That’s what she said when the smoke bore silence

When all the fighting slowed

When touching skin was still

Not close enough to find the soldiers nearby

'said, «Make me an instrument of your peace

Your peace as kind as an air raid siren»

She cursed the dawn, still and cold

And said it’s better to feel

Another person than do no violence

She said: «When your bullets are gone

And you still can’t connect

With the one you love

I’ll be your bayonet»

I showed her chessboards and cathedrals

Translating oceans into bishops' footsteps

That space between us glows

And passion means to kill

And bones are no more than myths of doctors

But with her hands I planted saplings

And with her axe, saw them grow then crumble

Where every sparrow’s nest

Cast off its eggs like sandbags

As it flew to heaven

She said: «When your bullets are gone

And you still can’t connect

With the one you love

I’ll be your bayonet

And when your cover is blown

Your hiding place is found

I will be your revealer

Deep underground»

She’s the rays from the sky

Burning cancer to skin

She’s the jurist who smiles

Convicting Anne Boleyn

She’s a feast without end

Bursting all who partake

And when I raise that white flag

Then the war starts again

"Maak mij een instrument van uw vrede"

Dat zei ze toen de rook stilte droeg

Toen al het vechten vertraagde

Toen het aanraken van de huid nog stil was

Niet dichtbij genoeg om de soldaten in de buurt te vinden

'zei: 'Maak mij een instrument van uw vrede'

Uw vrede zo vriendelijk als een luchtaanvalsirene»

Ze vervloekte de dageraad, stil en koud

En zei dat het beter is om te voelen

Een andere persoon dan doe geen geweld

Ze zei: "Als je kogels op zijn"

En je kunt nog steeds geen verbinding maken

Met degene van wie je houdt

Ik zal je bajonet zijn»

Ik liet haar schaakborden en kathedralen zien

Oceanen vertalen in de voetsporen van bisschoppen

Die ruimte tussen ons gloeit

En passie betekent doden

En botten zijn niet meer dan mythes van artsen

Maar met haar handen heb ik jonge boompjes geplant

En met haar bijl, zag ze groeien en dan afbrokkelen

Waar het nest van elke mus

Werp zijn eieren af ​​als zandzakken

Terwijl het naar de hemel vloog

Ze zei: "Als je kogels op zijn"

En je kunt nog steeds geen verbinding maken

Met degene van wie je houdt

Ik zal je bajonet zijn

En wanneer je dekmantel is opgeblazen

Je schuilplaats is gevonden

Ik zal je onthuller zijn

Diep ondergrond"

Ze is de stralen uit de lucht

Kanker op de huid branden

Zij is de jurist die lacht

Anne Boleyn veroordelen

Ze is een feest zonder einde

Iedereen die deelneemt barsten

En als ik die witte vlag ophef

Dan begint de oorlog weer