Phantom Limb - Seeming

Like the merest hint

Of a stillborn twin

You pushed into a memory

Broke what I had been

Tore my molted skin

With your gentle phantom limb

There’s another place

Made of veins and vine

Where I pull you hard against me

And I’m interlaced

And I’m intertwined

In your steady phantom limb

How we must glow

Yes I bet we look like snow

I can see it—well almost

Like a camera sees a ghost

There’s no fingerprint

But there’s no mistake:

You were here when I was empty

And I twist and flinch

And I double take

When I feel your phantom limb

Like the merest hint

Of a stillborn twin

You burned into a memory

Broke what I had been

Tore my molted skin

With your fatal phantom limb

And I am not here

No I was never here

This I whisper in your ear

How we must glow

Yes I bet we look like snow

I can see it—well almost

Like a camera sees a ghost

How we must shine

In our moment after time

I can all but hear the chimes

They are long and loud and slow

I can feel your phantom limb

Yes you hold me from within

I can see you clear and close

Like a camera sees a ghost

Zoals de minste hint

Van een doodgeboren tweeling

Je hebt in een geheugen geduwd

Brak wat ik was geweest

Verscheurde mijn vervellende huid

Met je zachte fantoomledemaat

Er is een andere plek

Gemaakt van aderen en wijnstokken

Waar ik je hard tegen me trek

En ik ben geïnterlinieerd

En ik ben met elkaar verweven

In je gestage fantoomledemaat

Hoe we moeten stralen

Ja, ik wed dat we op sneeuw lijken

Ik kan het zien - nou ja bijna

Zoals een camera een geest ziet

Er is geen vingerafdruk

Maar er is geen fout:

Je was hier toen ik leeg was

En ik draai en krimp ineen

En ik dubbel neem

Als ik je fantoomledemaat voel

Zoals de minste hint

Van een doodgeboren tweeling

Je bent in een geheugen gebrand

Brak wat ik was geweest

Verscheurde mijn vervellende huid

Met je fatale fantoomledemaat

En ik ben hier niet

Nee, ik was hier nooit

Dit fluister ik in je oor

Hoe we moeten stralen

Ja, ik wed dat we op sneeuw lijken

Ik kan het zien - nou ja bijna

Zoals een camera een geest ziet

Hoe we moeten schitteren

In ons moment na keer

Ik kan de klokken bijna horen

Ze zijn lang en luid en langzaam

Ik kan je fantoomledemaat voelen

Ja, je houdt me vast van binnenuit

Ik kan je duidelijk en dichtbij zien

Zoals een camera een geest ziet