Grief - Seeming

Grief is a craft I’ve perfected at last

I burn

Bow down and learn

Into the mold I’ve been sculpted and cast

Now sternly cry and yearn

Discipline my wistful skin

It’s militant the grief I’m in so

Grief is the plan guiding all that I am

I bruised

I paid my dues

More of a process than I am a man

Infused it’s what I choose

No machine can mourn like me

No program can perform like me

A master of the art I see

Through eyes that never dry

I grieve in measured symphonies

The once and future infancies

Unhatched, but still in sympathy

I know the day they’ll die

Drop and give me ninety-nine tears

Don’t slow down your factory gears

I don’t know but I been told

We need some discipline here

Verdriet is een ambacht dat ik eindelijk heb geperfectioneerd

Ik brand

Buig neer en leer

In de mal ben ik gebeeldhouwd en gegoten

Nu hevig huilen en verlangen

Discipline mijn weemoedige huid

Het is militant het verdriet waarin ik me bevind, dus

Verdriet is het plan dat alles wat ik ben leidt

ik heb gekneusd

Ik heb mijn contributie betaald

Meer een proces dan ik een man ben

Doordrenkt, dat is wat ik kies

Geen machine kan rouwen zoals ik

Geen enkel programma kan presteren zoals ik

Een meester in de kunst die ik zie

Door ogen die nooit drogen

Ik treur in afgemeten symfonieën

De eens en toekomstige kinderjaren

Niet gearceerd, maar nog steeds in sympathie

Ik weet de dag dat ze zullen sterven

Laat vallen en geef me negenennegentig tranen

Vertraag uw fabrieksversnellingen niet

Ik weet het niet, maar het is me verteld

We hebben hier wat discipline nodig