The City Sleeps - Seeming

Stealing down an alley on a cold dark night

I see a halo in the rain around the street light

I stop and look, and listen to the sound

As the raindrops penetrate the silence all around

Alone, I gaze into the glistening street

The distant thunder echoing my heartbeat

Urging me on to a secret goal

Away from the light from this lamp on a pole

So I turn, slip away into the rain

Drifting like a spirit through the shadows in the lane

Clutching the tools of my trade in my hand

An old box of matches and a gasoline can

Darkness envelopes the scene like a shroud

A veil of emptiness hangs from the clouds

Filling up the cracks in this desolate place

Cradled by the night in an icy embrace

I move through the town like a ghost in the rain

A dim reflection in a dark window pane

Blackness beckons from every side

Creeping all around like an incoming tide

A broken window in an empty house

I slip inside and begin to douse

The whole place with the fuel that will feed the fire

And push back the night, taking me higher

On out of the darkness in a deafening roar

The match in my hand is the key to the door

A simple turn of the wrist will suffice

To open a passage to paradise

I pause, I think about the past and the gloom

The smell of gasoline permeates the room

Everyone has a little secret he keeps

I light the fires while the city sleeps

The match makes a graceful arc to the floor

And time stands still as I turn for the door

Which explodes in a fireball and throws me to the street

I hit the ground running with the flames at my feet

Reaching for the night which recoils from the fire

The raindrops hiss like a devilish choir

Dying in the flames with a terrible sound

Calling all the names of the sleepers all around

But then in the arms of the night, they lay

Their dreams, sprout wings, and fly away

Out of the houses in a gathering flock

Swarming overhead as I hurry down the block

I make my escape with the greatest of ease

And safe in the darkness, I drop to my knees

The light in this window, my hand on the latch

I reach in my pocket, and pull out a match

(The majesty and burning of the child’s death

I shall not murder

The mankind of her going with a grave truth

Nor blaspheme down the stations of the breath

With any further

Elegy of innocence and youth

Deep with the first dead lies London’s daughter

Robed in the long friends

The grains beyond age, the dark veins of her mother

Secret by the unmourning water

Of the riding Thames

After the first death, there is no other)

Een steegje stelen op een koude donkere nacht

Ik zie een halo in de regen rond de straatlantaarn

Ik stop en kijk, en luister naar het geluid

Terwijl de regendruppels de stilte rondom doordringen

Alleen kijk ik de glinsterende straat in

De verre donder die mijn hartslag weergalmt

Me aansporen tot een geheim doel

Weg van het licht van deze lamp op een paal

Dus ik draai me om, glijd weg in de regen

Drijvend als een geest door de schaduwen in de baan

Met de tools van mijn vak in mijn hand

Een oude doos lucifers en een benzinekan

Duisternis omhult de scène als een lijkwade

Een sluier van leegte hangt aan de wolken

De scheuren opvullen op deze desolate plek

Gewiegd door de nacht in een ijzige omhelzing

Ik beweeg door de stad als een spook in de regen

Een vage weerspiegeling in een donkere ruit

Zwartheid lonkt van alle kanten

Rondsluipend als een opkomend tij

Een gebroken raam in een leeg huis

Ik glip naar binnen en begin te blozen

De hele plaats met de brandstof die het vuur zal voeden

En duw de nacht terug, me hoger brengend

Op uit de duisternis in een oorverdovend gebrul

De lucifer in mijn hand is de sleutel van de deur

Een simpele draai van de pols is voldoende

Een doorgang naar het paradijs openen

Ik pauzeer, ik denk aan het verleden en de somberheid

De geur van benzine doordringt de kamer

Iedereen heeft een klein geheim dat hij bewaart

Ik steek de vuren aan terwijl de stad slaapt

De wedstrijd maakt een sierlijke boog naar de vloer

En de tijd staat stil als ik naar de deur draai

Die explodeert in een vuurbal en me op straat gooit

Ik raakte de grond rennend met de vlammen aan mijn voeten

Reikend naar de nacht die terugdeinst voor het vuur

De regendruppels sissen als een duivels koor

Sterven in de vlammen met een verschrikkelijk geluid

Roep alle namen van de slapers rondom

Maar toen lagen ze in de armen van de nacht

Hun dromen, ontkiemen vleugels en vliegen weg

Uit de huizen in een verzamelende kudde

Zwermen boven mijn hoofd terwijl ik het blok afhaast

Ik ontsnap met het grootste gemak

En veilig in de duisternis, zak ik op mijn knieën

Het licht in dit raam, mijn hand op de klink

Ik reik in mijn zak en haal er een lucifer uit

(De majesteit en verbranding van de dood van het kind)

ik zal niet moorden

De mensheid van haar gaat met een ernstige waarheid

Noch lasteren de stations van de adem

met eventuele verdere

Elegie van onschuld en jeugd

Diep bij de eerste dode ligt de dochter van Londen

Gekleed in de lange vrienden

De korrels die de leeftijd te boven gaan, de donkere aderen van haar moeder

Geheim bij het niet-rouwende water

Van de rijdende Theems

Na de eerste dood is er geen andere)