Érase Una Vez (Pero Ya No) - Sebastian Yatra

Recuerdo la ciudad, recuerdo la canción

Parece que fue ayer corriendo en la estación

Si esta vida se fue, tal vez será en otra vida

Qué rápido va el tren, me lleva a otro lugar

Mis ganas de volver, tus ganas de llorar

Hay tanto por perder, tus madres no lo sabían

¿Qué voy a hacer sin ti todo este tiempo

Con un amor que se queda en tal vez, tal vez?

Quedan los recuerdos y las lágrimas

De un amor en tiempos de nunca jamás

¿Cuánto duelen cien años de soledad?

Duelen para siempre

Tengo tanto miedo de nunca olvidar

Y ahora voy a hablarte con honestidad

No sé dónde voy y no sé dónde vas

No fue para siempre

Érase una vez

Érase una vez

Érase una vez

Pero ya no

Pero ya no

¿Cuánto nos queda de luna?

¿Cuánto nos queda de cielo?

Perdí toda mi fortuna, se derritió como hielo

Cuánto quisiera volver, volver, volver, volver

¿Qué voy a hacer sin ti todo este tiempo, tiempo

Con un amor que se queda en tal vez, tal vez?

Quedan los recuerdos y las lágrimas

De un amor en tiempos de nunca jamás

¿Cuánto duelen cien años de soledad?

Duelen para siempre

Tengo tanto miedo de nunca olvidar

Y ahora voy a hablarte con honestidad

No sé dónde voy y no sé dónde vas

No fue para siempre

Érase una vez

Érase una vez

Érase una vez

Pero ya no

Érase una vez

Érase una vez

Érase una vez

Pero ya no

Ik herinner me de stad, ik herinner me het lied

Het lijkt alsof het gisteren was om het station binnen te rennen

Als dit leven voorbij is, zal het misschien in een ander leven zijn

Hoe snel de trein gaat, hij brengt me naar een andere plaats

Mijn verlangen om terug te keren, jouw verlangen om te huilen

Er is zoveel te verliezen, je moeders wisten het niet

Wat moet ik al die tijd zonder jou?

Met een liefde die misschien blijft, misschien?

De herinneringen en de tranen blijven

Van een liefde in tijden van nooit meer

Hoeveel pijn doet honderd jaar eenzaamheid?

Ze doen voor altijd pijn

Ik ben zo bang om nooit te vergeten

En nu ga ik eerlijk met je praten

Ik weet niet waar ik heen ga en ik weet niet waar jij heen gaat

Het was niet voor altijd

Er was eens

Er was eens

Er was eens

Maar nu niet meer

Maar nu niet meer

Hoeveel van de maan hebben we nog over?

Hoeveel van de hemel hebben we nog over?

Ik verloor al mijn fortuin, het smolt als ijs

Hoe graag ik zou willen terugkeren, terugkeren, terugkeren, terugkeren?

Wat moet ik al die tijd zonder jou, tijd?

Met een liefde die misschien blijft, misschien?

De herinneringen en de tranen blijven

Van een liefde in tijden van nooit meer

Hoeveel pijn doet honderd jaar eenzaamheid?

Ze doen voor altijd pijn

Ik ben zo bang om nooit te vergeten

En nu ga ik eerlijk met je praten

Ik weet niet waar ik heen ga en ik weet niet waar jij heen gaat

Het was niet voor altijd

Er was eens

Er was eens

Er was eens

Maar nu niet meer

Er was eens

Er was eens

Er was eens

Maar nu niet meer