Солнце мёртвых - Сатанакозёл

Завывает зверем метель

Рыщет по свету, путает след

Стелет ледяную постель

Под холодным ковром из опавших снег

И луны бледный лик взглянет из-за облаков

Серебром украсит поля

Мёртвый рассвет, да и нас все покоя нет

Ледяные дремлют ветра.

Ты на троне в небесах,

Ну, а нами правит страх

Уж давно проснутся пора

Бродят в сумраке ночном

Тени призрачных веков

Все пытаясь что-то найти

В окнах брошенных домов снова теплится свет

Мёртвый свет холодных лучин

Тихо прозрачные пальцы бросают

Семя на пашню снегов

Молот незримый беззвучную искру высекает

Кольчугу кует вечных льдов

Силы той нет, мёртвые плетут сети

Да клинки точат

Греет рассвет, отцов слова забыли дети

Звезды тьму пророчат.

Een sneeuwstorm huilt als een beest

Sluipt over de hele wereld, verwart het pad

Een ijsbed maken

Onder een koud tapijt van gevallen sneeuw

En het bleke gezicht van de maan zal van achter de wolken kijken

Zilver zal de velden versieren

Dode dageraad, en we hebben nog steeds geen vrede

IJzige sluimerende wind.

Je zit op de troon in de hemel

Nou, we worden geregeerd door angst

Het is hoog tijd om wakker te worden

Dwalen in de schemering van de nacht

Schaduwen van spookachtige eeuwen

Allemaal proberen iets te vinden

In de ramen van verlaten huizen glinstert het licht weer

Dood licht van koude stralen

Rustig transparante vingers gooien

Zaad op het akkerland van sneeuw

Hamer onzichtbare geluidloze vonk kerft

Maliënkolder smeedt eeuwig ijs

Er is geen kracht, de dood geweven webben

Ja, de messen worden geslepen

De dageraad verwarmt, kinderen zijn de woorden van hun vader vergeten

De sterren voorspellen duisternis.