Как поп Сиволдай в лесу заблудился - Сатанакозёл

Как-то в тёмном лесу

Толстый поп Сиволдай заблудился

Он орал, глотку драл

Матерился и богу молился

Только сел он пень

Как корявые лапы за шею его ухватили

Хохоча и пердя, сквозь густой бурелом

В козлотрольню к себе потащили

КОЗЛОТРОЛЛИ!!!

Заорал Сиволдай,

Но удары дубиной его остудили

Разгорались костры,

В небо искры летели и звезды светили

Зарыдал бедный поп,

Ожидая в видениях предвестников смерти

Тут за пятку к костру потащили его,

Завопил: «Отступитесь, вы, черти!!!»

КОЗЛОТРОЛЛИ!!!

«Чё орешь, дурень?

Всё одно — на вертел!

Щас тебя зажарим!

Опосля спляшем на твоей рясе,

Голову на кол насадим!»

Пусть разразится песнь разудалая

Пиво хмельное пусть льется рекой

Все веселятся и стары и малые

Горы трясутся от пляски лихой!

Op de een of andere manier in een donker bos

Dikke pop Sivoldai is verdwaald

Hij schreeuwde, scheurde zijn keel

Vervloekt en tot God gebeden

Hij ging gewoon zitten

Hoe onhandige poten hem bij de nek grepen

Lachen en scheten laten, door een dik windscherm

Ze sleepten me naar de geitenwagen

GEITEN TROLLEN!!!

riep Sivoldai,

Maar slagen met een knuppel koelden hem af

De vuren brandden

Vonken vlogen de lucht in en de sterren schenen

Snikkend arme pop,

Wachten in visioenen op de voorboden van de dood

Toen sleepten ze hem bij de hiel naar het vuur,

Hij schreeuwde: "Stap achteruit, jullie duivels!!!"

GEITEN TROLLEN!!!

‘Wat schreeuw je, gek?

Allemaal hetzelfde - aan het spit!

Laten we je roosteren!

Daarna dansen we op je soutane,

Laten we ons hoofd op een paal zetten!"

Laat het gedurfde lied losbarsten

Bedwelmend bier laat het stromen als een rivier

Iedereen heeft plezier, oud en klein

De bergen trillen van de onstuimige dans!