Шторм - Сатанакозёл

Море стонет грозно, ветер рвет паруса

Волны в гневе, словно звери, с пеной у рта

Гром свинцовым молотом бьет, дрожат небеса

Злая пучина хохочет рокотом

Стиснув зубы ветру молятся.

Сжав кулаки проклинают богов

С новой силой, с новой яростью — шторм!

Нет никто не вернется,

В море утонет последний крик

Станет родной черная бездна

Кровь застынет навечно, завидев смерти лик

Пой свою последнюю песню

Расступись вода, разомкнитесь злые волны,

Прочь печаль и тоска!

Снова гром и сотни молний!

Мы б вернулись домой, только не пускает ветер.

Снова стонут вёсла в руках,

Вновь свои раскинем сети.

De zee kreunt dreigend, de wind scheurt de zeilen

Golven van woede, zoals dieren, schuimend op de mond

Donder slaat met een loden hamer, de hemel beeft

De boze afgrond lacht met een brul

Ze knarsetanden en bidden tot de wind.

Gebalde vuisten die de goden vervloeken

Met nieuwe kracht, met nieuwe woede - een storm!

Niemand zal terugkeren

De laatste kreet zal verdrinken in de zee

De zwarte afgrond zal inheems worden

Het bloed zal voor altijd bevriezen, het aangezicht van de dood zien

Zing je laatste liedje

Deel het water, open de kwade golven,

Weg met verdriet en verlangen!

Weer donder en honderden bliksem!

We zouden naar huis terugkeren, maar de wind liet het ons niet toe.

Weer kreunen de riemen in hun handen,

Laten we onze netten weer uitspreiden.