Mikrop - Sansar Salvo

Benim benliğim de kime ait, kendiliğim kimin?

Derdi bilirim ve bilir İstanbul’u kimi

Neyin endişesi beyindeki neyin sesi?

Bilin «Benim derim senden iyi» diyenleri silip

Bizim yaptığımız işte yine bi' çoğundan iyi

Çünkü gelişmemiz için içimden geleni seçip

Eserimin esiri, hâlâ yeni nesil esintisiyim

Sokağın sesi, ortaları kesin

Karaköy iskelesindeki sabahın sesi

«Nesin?»

bile diyemesin rezil olanları geçin

Buna göre nasıl biçimlenir içim?

Hiçim içime oturduğu için, iyi geçin, iyi seçim

Saygı duyun, buydu konu, doğru durun

Duyduğumu duyduğun bu beste gibi durum

Elimdeki kozu bitirmedim iyi bilin bunu

Elbette ki gelecektir kâbuslarımın sonu

Gözlerimin etrafında aynı çöküntü

Ve saçlarımda döküntü erken yaşımda göründü

Beklediğimiz başarı mı, huzurlu bi' ölüm mü?

Geçmişimi görür müsün, zamanımız bölündü

İleriye gider miyiz, hedefleri görür müyüz?

Ya da ölür müyüz?

Sokaklar hep ölümlü

«Çok şükür» demem gerek

Hep üretmek ve savaşmak gerekli böyle

Bu aynen öyle

Sanki tek bir derdi var bu dünyanın

Burda benim yenildiğim savaş alanının içindeki ceset benim

Ne deseydik?

Hangisi yeterlisiydi sanki

Hangisi yüreksiziyse orda kaldı kalbin, n’apim?

Kaybettiysen ağlayım mı n’apim?

Söyle n’apiyim?

Bu kez hâkim olan abin artı baki

Büyük trajedi yaşanan bu sokaklar mı sakin?

Haydi

Van wie is mijn zelf, van wie is het?

Ik ken de problemen en weet wie Istanbul

Bezorgd over wat, welk geluid in de hersenen?

Weet dat "Mijn huid is beter dan de jouwe", verwijder degenen die zeggen

Nog steeds beter dan de meeste in wat we doen

Omdat ik koos wat ik voelde voor onze ontwikkeling.

Gevangen van mijn werk, ik ben nog steeds de bries van de nieuwe generatie

Geluid van de straat, snijd het midden door

Het geluid van de ochtend op de Karaköy-pier

"Wat ben je?"

Zeg niet eens dat je de in ongenade gevallen passeert

Hoe pas ik mijn drankje daarop aan?

Want ik heb niets, kom maar op, goede keuze

Respect, daar ging het om, rechtop staan

Het is net als deze compositie die je hoorde, ik hoorde

Ik heb de troefkaart in mijn hand niet afgemaakt, weet het goed

Natuurlijk komt het einde van mijn nachtmerries

Dezelfde depressie rond mijn ogen

En de uitslag verscheen al op jonge leeftijd op mijn haar

Is het het succes dat we verwachten of een vredige dood?

Kun je mijn verleden zien, onze tijd is verdeeld?

Gaan we vooruit, zien we doelen?

Of gaan we dood?

De straten zijn altijd dood

ik moet zeggen "dank je"

Het is altijd nodig om te produceren en te vechten

Het is niet anders

Alsof er maar één probleem is in deze wereld

Hier ben ik het lijk op het slagveld waar ik werd verslagen

Wat zouden we zeggen?

Alsof dat genoeg was

Wat harteloos is, je hart bleef daar, wat is er aan de hand?

Als je verloren hebt, moet ik dan huilen, wat is er aan de hand?

Vertel me wat ik aan het doen ben?

Deze keer de dominante broer plus de rest

Zijn deze straten waar een grote tragedie plaatsvond, rustig?

laten we