Büyük Yalnızlık [From "Çilek"] - Halil Sezai, Sansar Salvo

Yeryüzünün üstünde, gökyüzünün altında

Kim bilir ner’de, nasıl, kaç yaşındasın?

Biri bir masal okuyor kepçesinden kulaklarının

Korkarım hâlâ o masaldı sanırsın

Umarım büyük yalnızlık vurmamıştır hâlâ kıyılarına

Umarım büyük yalnızlık vurmamıştır hâlâ kıyılarına

Sabahının en köründe, şişelerin dibinde

Kim bilir hangi kabukta geçmeyen yarasın

Biri bir yalan söylüyor perdesinden gözlerinin

Korkarım hâlâ o yalanda gözyaşısın

Umarım büyük yalnızlık vurmamıştır hâlâ kıyılarına

Umarım büyük yalnızlık vurmamıştır hâlâ kıyılarına

Hissiyatım standarttan uzak

Karanlık aklımda tehlikeli planlar var

İnanmazlar hayatımda duyabileceğin en ahmakça plan

Gözlerime derin bakan en gerçekçi yalan uzaklaşmak

İlk defa bi' konuda kendinle uzlaşmak

Belki farketmek vazgeçmek gerektiğini

Aklımda çizdiğim tüm resimler çöpe gitti

Hakkımda bildiklerini unut gitsin

Aklımı saçmalatır, hatları karıştırır

Belki bu yüzden aptalca karıştığım şu işler

Son hakkımı harcatır bana ruhumun saflığı

Başımın altına değil de yanıma alıp yastığı

Karıştırır aklımı şeytanın oyunları

Görürsün ki perdenin bu kez karanlık arkası

Aklımda kurgularım koyunları sayarken bile

Sağlıksız düşüncelerle kazanmış olmayı

Aslında bugüne kadar da kolayı seçerdim hep

Kolayı seçmek benim için çilek gibi tatlı

Bi' film bittiğinde dört duvarda ben kalırım

Kimse anlamayı seçmez zaten ben de anlamadım

Umarım büyük yalnızlık vurmamıştır hâlâ kıyılarına

Gün aymıyor, kararmıyor

Umarım büyük yalnızlık vurmamıştır hâlâ, vurmamıştır hâlâ kıyılarına

Kararmıyor, gün aymıyor yarına

Gün aymıyor yarına

Kıyıları

Gün aymıyor, kararmıyor

Kararmıyor, gün aymıyor yarına

Boven de aarde, onder de hemel

Wie weet waar, hoe, hoe oud ben je?

Iemand leest een sprookje voor uit zijn oren

Ik ben bang dat je nog steeds denkt dat het een sprookje was

Ik hoop dat grote eenzaamheid nog steeds niet zijn kusten heeft bereikt

Ik hoop dat grote eenzaamheid nog steeds niet zijn kusten heeft bereikt

In het holst van de ochtend, op de bodem van de flessen

Wie weet in welke schelp degene die niet passeert pijn zal doen.

Iemand vertelt een leugen door het gordijn van je ogen

Ik ben bang dat je nog steeds tranen in die leugen bent

Ik hoop dat grote eenzaamheid nog steeds niet zijn kusten heeft bereikt

Ik hoop dat grote eenzaamheid nog steeds niet zijn kusten heeft bereikt

Mijn gevoel is verre van standaard

Ik heb gevaarlijke plannen in mijn duistere geest

Ze geloven niet, het meest domme plan dat je ooit in mijn leven hebt gehoord

De meest realistische leugen die me diep in de ogen kijkt, is weglopen

Compromis met jezelf over iets voor de eerste keer

Misschien beseffend dat je moet opgeven

Alle foto's die ik in mijn hoofd heb getekend, zijn weg

Vergeet wat je over mij weet

Maakt mijn geest gek, verwart de lijnen

Misschien ben ik daarom zo stom betrokken bij deze dingen

De zuiverheid van mijn ziel laat me mijn laatste verspillen

Neem het kussen mee, niet onder mijn hoofd

Duivelsspellen verwarren mijn geest

Je ziet dat dit keer de donkere achterkant van het gordijn

Zelfs als mijn ficties schaapjes tellen in mijn gedachten

Gewonnen hebben met ongezonde gedachten

Eigenlijk koos ik tot vandaag altijd voor makkelijk.

Makkelijk kiezen is voor mij zoet als aardbeien

Wanneer een film eindigt, ben ik achtergelaten in de vier muren

Niemand kiest ervoor om het toch te begrijpen, ik begreep het ook niet

Ik hoop dat grote eenzaamheid nog steeds niet zijn kusten heeft bereikt

De dag gaat niet onder, het wordt niet donker

Ik hoop dat de grote eenzaamheid nog niet heeft toegeslagen, nog niet zijn kusten heeft bereikt

Het wordt niet donker, de dag begint niet voor morgen

Geen dag voor morgen

kusten

De dag gaat niet onder, het wordt niet donker

Het wordt niet donker, de dag begint niet voor morgen