Güneş Işıkları - Sansar Salvo

Her zaman uzun mesafeyi aştım.

Gün geliyorken uzaklara baktım.

Ayaklarım şaşkın hayatlara baktım.

Ve gün doğuyordu yataklara yattım.

Aman diledim bi yarınlara vardım al aklımı artık şu sonlara koştum hep

aşk yapıyor bunu kalbimi boş tutamam ama herkesin kalbini hoş tutamam tabi

loş odalar benim içinde taksimin hepsini gördüm ben hepsini aştım.

Aşkım.

Kalbimi kırdılar kaçtır.

Yarınıma ben amaçsız, vardım.

Hesapsız yaşadım

ölümler duydum.

İhanet denizine kendimi attım.

Kıyılara vurdum.

Düştüm kalktım.

Düşman vardı.

Her zaman ah çekicek biri.

Yol bulucak kimi.

Ancak hepside

istediğim gibi.

Pis bi bataklığa gizlenir her biri.

Gel benim ol lütfen kurtar

beni.

kendimden.

Kalbim yine seni düşler gibi.

Bazen kem gözler izler beni.

Verilip tutulmayan sözler gibi.

«Güneş ışıkları senden.»

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

«Güneş ışıkları senden.»

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

«Güneş ışıkları senden.»

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

«Güneş ışıkları senden.»

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

Bir zaman oldu bu karanlık arttı.

Karanlık artık aklım artı farklı.

Bak hayatım

artık aklım iyce kaçtı.

Bak hayatı tattık artı mantık yaktık bu bataklık artık

farklı baktım battım.

Kara gecelerime yine yaktım yaktım.

Sağıma soluma yine bi

baktım baktım.

Yürüdüm yoluma yine.

Yattım kalktım.

Kara gecelerime yine aktım

tatlım.

Gecelerime aktım.

Aklım kaçtı.

Dün arkamdan ağlayan mermiyi saçtı bu

kalbime, gönlüme.

Kaçıncı şarkım bu bilemedim aşkım.

Kendime saçtığım.

Bu kaçıncı

günümdü başıma iş açtığım?

Ve kaçıncı düşmanım başıma iş açtı?

Ve onlarca

dostumda

yalancı çıktı ben yanlız bi alemde kararlı yazdım.

İntikam aldım.

Hakları vardı.

Kiminin çökük yanakları vardı.

Kiminin soğuk dudakları vardı.

Çoğunun rezil

hayatları vardı.

Hepsinin derdiydi para sevdası.

Kara sevdası olanları vardı.

Ben oradaydım ve canları yandı.

Güneş ışıkları senden."

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

«Güneş ışıkları senden.»

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

«Güneş ışıkları senden.»

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

«Güneş ışıkları senden.»

Nolur sakın alma benden.

«Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden»

Güneş ışıkları senden.

Güzel yarınlara, bizden

Güneş ışıkları senden.

Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden

Güneş ışıkları senden.

Güzel yarınlara, bizden

Güneş ışıkları senden.

Güzel yarınlara, bizden

Vazgeçme ikimizden

Ik ben altijd op de lange termijn geweest.

Toen de dag kwam, keek ik weg.

Mijn voeten keken naar de verwarde levens.

En terwijl de zon opkwam, ging ik naar bed.

Oh, ik wou dat ik morgen bereikte, neem nu mijn gedachten, ik rende altijd naar deze uiteinden

Het is vrijen, ik kan mijn hart niet leeg houden, maar ik kan niet ieders hart behagen.

schemerige kamers in mij Ik zag al mijn taxi's, ik overtrof ze allemaal.

Mijn liefde.

Hoeveel hebben ze mijn hart gebroken?

Ik arriveerde doelloos op mijn morgen.

Ik leefde zonder account

Ik heb gehoord van doden.

Ik wierp mezelf in de zee van verraad.

Ik raakte de kust.

Ik viel en stond op.

Daar was de vijand.

Altijd iemand die zal zuchten.

Zoals het een weg zal vinden.

Echter, al met al

zoals ik wilde.

Elk van hen verbergt zich in een smerig moeras.

Kom, wees de mijne, red alsjeblieft

mij.

van mijzelf.

Het is alsof mijn hart weer van je droomt.

Soms volgen boze ogen mij.

Zoals beloften die niet worden nagekomen.

"De zon is van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

"De zon is van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

"De zon is van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

"De zon is van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

Er was een tijd, deze duisternis nam toe.

Duisternis is nu mijn geest plus anders.

kijk schat

Ik ben nu gek geworden.

Kijk, we hebben het leven geproefd en we hebben logica verbrand, dit moeras is nu

Ik zag er anders uit.

Ik heb mijn zwarte nachten weer verbrand.

Adem niet meer rechts van mij

Ik keek en keek.

Ik liep weer mijn weg.

Ik sliep en stond op.

Ik stroomde weer in mijn zwarte nachten

schatje.

Ik stroomde mijn nachten in.

Mijn geest is weg.

Dit verstrooide de kogel die gisteren achter me huilde

naar mijn hart, naar mijn hart.

Ik wist niet welk liedje dit is, mijn liefste.

Ik spuug op mezelf.

Dit is de eerste

was het de dag dat ik een bedrijf voor mezelf opende?

En wie van mijn vijanden heeft een zaak voor mij geopend?

en tientallen

in mijn vriend

Hij bleek een leugenaar, schreef ik resoluut in een eenzame wereld.

Ik heb wraak genomen.

Ze hadden rechten.

Sommigen hadden ingevallen wangen.

Sommigen hadden koude lippen.

De meesten van hen zijn in ongenade gevallen

ze hadden levens.

Ze hielden zich allemaal bezig met de liefde voor geld.

Er waren mensen die verliefd waren op het land.

Ik was daar en ze raakten gewond.

Zonnetje van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

"De zon is van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

"De zon is van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

"De zon is van jou."

Neem het alsjeblieft niet van me aan.

"Op een betere morgen, van ons"

Geef ons allebei niet op »

Zonlicht is van jou.

Goede morgen, van ons

Zonlicht is van jou.

Goede morgen, van ons

Geef ons allebei niet op

Zonlicht is van jou.

Goede morgen, van ons

Zonlicht is van jou.

Goede morgen, van ons

Geef ons allebei niet op