Arkadaş - Sansar Salvo

Arkadaş bak uyaklarla.

T-shirtleri bembeyaz

Ayazda toplamıştı çanta ayazda tam ayaz

Kafanda yer edindi koş dedim topuk biraz

Çileli kış geçirdi hayattan kopuk bi yaz

Ağır roman bir sokakta tekrarladı geçmişi

Bi terlik aldı, çamurluydu yerler.

Yataksa eski

Sağda solda kaldı durdu sattı aracını çok oldu

Düştü kalktı onla bunla.

Her durumda yolunu buldu

Sokaklarda bir çok kişiyi tanımıyordu

Hayat böyle ilerler mi?

Kendisi bilemiyordu

Fakat tüm yabancılarla aynı yerde partilerdi

Takla attığı sabahlar boştu karşı komşu

Silah sesleriye kanka.

Gecenin körü kurşun

Koştu kaçtı, pek telaşlı.

Gündüzleri hızlı

Felaketiydi kendisi seçimleriyle düştü

Düştüğünde tutan yoktu, isteyense fazla

İşte bak bu arkadaş tek arkadaş

İşte bak bu arkadaş kıyak bi arkadaş

Bu arkadaş yaşar hayatı harbiden yanaş

Yavaşlamaz mı hayatım?

Bu bence çok yavaş

Durdurak bilmeyen, paranoyak bi beyni var

Önünde sanrılar ve olmayan oyuncular

İçinde bitmeyen ve öldüren bi korku var

Korkular kararlı korkular duvar kurar

Zararlı nameler felaketiyse zor duyar

Arar viraneler karanlığıyla uyku taht

Uykusuz bu gecelerim ve günlerimde yok durak

Kalemle kağıda baktı sözler aktı kaktı bak

İstediği ne?

Olmayınca çıldıran bunak

Kendi ininden kucağına düştü çok salak

Hatırası çok sıcak kaçar kaçan bucak bucak

Bu çakmak oyuncaksa ancak istenen kazancak

Farkedip, terkettiği tehlikenin bağımlısı

Gezdiği şehirlerde mikrofon tabancası

Okumadığı ve bilmediği bi hikayenin aslı

Gelecek denen diyarda kitabı yazan göz telaşlı

İşte bak bu arkadaş tek arkadaş

İşte bak bu arkadaş kıyak bi arkadaş

Bu arkadaş yaşar hayatı harbiden yanaş

Yavaşlamaz mı hayatım?

Bu bence çok yavaş

Kerel, kijk met rijmpjes.

T-shirts zijn wit

De tas was verpakt in de ijzige, in de ijzige, de volledige ijzige

Het nam een ​​plaats in je hoofd, ik zei rennen, een beetje hakken

Hij bracht een slopende winter door, een zomer losgekoppeld van het leven

Zware romangeschiedenis herhaald in een straat

Hij kocht een pantoffel, het was modderig.

bed is oud

Hij bleef rechts en links, hij stopte, verkocht zijn auto, het duurde erg lang

Hij viel en stond op met dit en dat.

Hij heeft zijn draai in ieder geval gevonden

Hij kende niet veel mensen op straat

Is dit hoe het leven gaat?

Hij wist het zelf niet

Maar ze waren feesten op dezelfde plek met alle vreemden

De buren aan de overkant waren 's ochtends leeg als hij omviel.

Verdomme die schoten.

Kogel in het holst van de nacht

Hij rende en rende, erg kieskeurig.

vasten gedurende de dag

Het was een ramp, hij viel met zijn keuzes

Toen hij viel, was er geen vangst, als hij meer wilde

Hier kijk, deze vriend is de enige vriend

Kijk, deze vriend is een goede vriend

Deze vriend leeft het leven

Zal het mijn leven niet vertragen?

Dit is naar mijn mening te langzaam

Hij heeft een non-stop, paranoïde brein

Waanideeën en afwezige spelers

Er is een eindeloze en dodelijke angst van binnen

Angsten zijn stabiel angsten bouwen muren

Schadelijke namen moeilijk te horen bij rampen

Slaap zoekt de troon met de duisternis van de ruïnes

Er is geen stop in deze slapeloze nachten en dagen

Hij keek naar het papier met de pen, de woorden vloeiden, kijk.

Wat wil ze?

De oude man die gek wordt

Hij viel in zijn schoot uit zijn eigen hol, zo dom

Zijn herinnering is zo warm

Als deze aansteker speelgoed is, wint alleen de gewenste

Verslaafd aan het gevaar dat hij besefte en verliet

Microfoonpistool in de steden die hij bezocht

Het origineel van een verhaal dat hij niet heeft gelezen en niet kende

In het land dat de toekomst wordt genoemd, is het oog dat het boek schrijft angstig

Hier kijk, deze vriend is de enige vriend

Kijk, deze vriend is een goede vriend

Deze vriend leeft het leven

Zal het mijn leven niet vertragen?

Dit is naar mijn mening te langzaam