Boscomare - Rossana Casale

A boscomare

c'?

un altalena

di corde trovate

sotto la luna

e sulla riva

oggetti lasciati

vecchi metalli

dai raggi incantati

a boscomare

le stelle e i pianeti

si appendono in coro

sui rami infiniti

e sul fondale

comincia l’aurore

il viola si spande e tutto colore

ed io non penso pi?

ed io non cerco pi?

che tutto sia

che tutto sia

ma poi sia cos?

a boscomare

il tempo?

una voce

che narra una storia

e poi la ripete

de dietro il sipario

lei non appare

ma conta in sergreto

le onde del mare

ed io non penso pi?

ed io non cerco pi?

che ninete succeda

che ninete si muova

pura bellezza non sono piu sola

e che tutto sia

che tutto sia

che tutto accada

lontano e lontano da qui

che tutto sia

che tutto sia

ma poi sia cos?

(Grazie a un amico per questo testo)

naar boscomare

c '?

een schommel

van strings gevonden

onder de maan

en aan de kust

items over

oude metalen

door betoverde stralen

naar boscomare

de sterren en planeten

ze hangen in koor

op de oneindige takken

en op de zeebodem

de dageraad begint

paarse spreads en alle kleuren

en ik denk niet meer?

en ik ben niet op zoek naar meer?

dat alles is

dat alles is

maar dan is het zo?

naar boscomare

het weer?

een stem

dat vertelt een verhaal

en herhaalt het dan

de achter het gordijn

ze verschijnt niet

maar het telt in sergreto

de golven van de zee

en ik denk niet meer?

en ik ben niet op zoek naar meer?

laat het gebeuren

die negentien zetten

pure schoonheid ik ben niet langer alleen

en laat alles zijn

dat alles is

om alles te laten gebeuren

ver en ver van hier

dat alles is

dat alles is

maar dan is het zo?

(Met dank aan een vriend voor deze tekst)