The Undiscovered Country - Rosanne Cash

All those who go before us

The mothers and the kings

Shakespeare and my father

Who kick dust up in my dreams

If you’re too close to the voices

You can stray far from the track

So goodbye, my friends

It’s my turn to won’t look back

The ghosts have had their moment

Now they fade into the sun

Shining like a carousel

When summer’s just begun

Bonded for their silence

And I threw away the key

Someone’s going down

But it’s not me

All because I’m thankful for what we don’t understand

The undiscovered country between a woman and a man

All those who follow after

Are children who we pledge

To a story of some sailors

Who float beyond the edge

To their

We want them to retire

Just beyond their grasp

And plain desires

The old men never helped us

They took our every vow

Turned them into money

And look where we are now

Waiting for a savior

But she walks alone to sea

And someone’s going down

She went down for me

And still she says she’s thankful for what we don’t understand

The undiscovered country in every woman, every man

Some day will come the questions

With no answers, but we ask

Just the same when we were children

Which was sweet but doesn’t last

From the undiscovered country

We hear the old refrain

The sky is blue

For the few who remain

All because I’m thankful for the things we never planned

The undiscovered country in every woman, every man

Raise a glass, be thankful for what we don’t understand

The undiscovered country between a woman and a man

Al degenen die ons voorgaan

De moeders en de koningen

Shakespeare en mijn vader

Wie doet stof opwaaien in mijn dromen

Als je te dicht bij de stemmen bent

Je kunt ver van de baan afdwalen

Dus tot ziens, mijn vrienden

Het is mijn beurt om niet terug te kijken

De geesten hebben hun moment gehad

Nu vervagen ze in de zon

Schijnt als een carrousel

Als de zomer net is begonnen

Verbonden voor hun stilte

En ik heb de sleutel weggegooid

Er gaat iemand naar beneden

Maar ik ben het niet

Allemaal omdat ik dankbaar ben voor wat we niet begrijpen

Het onontdekte land tussen een vrouw en een man

Allen die volgen

Zijn kinderen die we beloven?

Naar een verhaal van enkele zeelieden

Die over de rand drijven

Naar hun

We willen dat ze met pensioen gaan

Net buiten hun bereik

En duidelijke verlangens

De oude mannen hebben ons nooit geholpen

Ze hebben elke gelofte afgelegd

Veranderde ze in geld

En kijk waar we nu staan

Wachten op een redder

Maar ze loopt alleen naar zee

En er gaat iemand naar beneden

Ze ging naar beneden voor mij

En toch zegt ze dat ze dankbaar is voor wat we niet begrijpen

Het onontdekte land in elke vrouw, elke man

Op een dag zullen de vragen komen

Zonder antwoorden, maar we vragen het

Precies hetzelfde toen we nog kinderen waren

Dat was lief maar duurt niet

Uit het onontdekte land

We horen het oude refrein

De lucht is blauw

Voor de weinigen die overblijven

Allemaal omdat ik dankbaar ben voor de dingen die we nooit hadden gepland

Het onontdekte land in elke vrouw, elke man

Hef het glas, wees dankbaar voor wat we niet begrijpen

Het onontdekte land tussen een vrouw en een man