Nothing But The Truth - Rosanne Cash

We’ve loved each other longer now than the falling trees

That stood up through revolution and grew out of our need

But we’re called to be much stronger now on days as bright as these

When nothing shades our eyes against this darkest mysteries

Time is a line we stumble and crawl

A perilous dream where both of us fall

Time is a shadow we venture upon

An ocean together we cross like a pond

On our way

Under the false ceiling of all we said and did

We stood away both hearts and hope like they were safe as

Thief may live among us, put tumbles every

But no wheels finding motion take shelter from the road

Time is a line we stumble and crawl

A perilous dream where both of us fall

Time is a lantern held out in the rain

A river that rose like a runaway train

On our way

Now our story wanders a long way from the page

We kiss behind the curtain that falls on every stage

Memories won’t be reconciled with promises past due

But still I promise everything and nothing but the truth

Time is a line we stumble and crawl

A perilous dream where both of us fall

Time is a mirror made deeper by light

With every good morning

Good morning

Good night

We houden nu langer van elkaar dan van de vallende bomen

Dat stond op door revolutie en groeide uit onze behoefte

Maar we zijn geroepen om nu veel sterker te zijn op dagen zo helder als deze

Wanneer niets onze ogen afschermt tegen deze donkerste mysteries

Tijd is een lijn die we struikelen en kruipen

Een gevaarlijke droom waarin we allebei vallen

Tijd is een schaduw waarop we ons wagen

Een oceaan die we samen oversteken als een vijver

Onderweg

Onder het valse plafond van alles wat we zeiden en deden

We hielden beide harten weg en hoopten alsof ze veilig waren als

Dief mag bij ons wonen, zet elke keer een tuimel

Maar geen wielen die beweging vinden, zoeken beschutting tegen de weg

Tijd is een lijn die we struikelen en kruipen

Een gevaarlijke droom waarin we allebei vallen

Tijd is een lantaarn die in de regen wordt gehouden

Een rivier die steeg als een op hol geslagen trein

Onderweg

Nu dwaalt ons verhaal ver van de pagina af

We kussen achter het gordijn dat op elk podium valt

Herinneringen worden niet verzoend met achterstallige beloften

Maar toch beloof ik alles en niets dan de waarheid

Tijd is een lijn die we struikelen en kruipen

Een gevaarlijke droom waarin we allebei vallen

Tijd is een spiegel die dieper wordt gemaakt door licht

Met elke goedemorgen

Goedemorgen

Welterusten