Point It At Gran - Robyn Hitchcock

Alone and pointless by her mouldering self

She stares at the tin of sardines on the shelf

By a paraffin lamp in a dingy brown room

Gran sits and broods in the thickening gloom

It’s a gloom that congeals;

it’s so greasy and thick

You could cut into strips and roast on a stick

And hand round to friends but there’s nobody there

Just Gran, on her own, in a miserable chair

So don’t point it at me

Point it at Gran

She needs it more than I do

And more than Princess Anne

When Princess Anne’s eighty-two

And living in a one room flat in Hackney

Maybe she could do with a bit as well

Don’t point it at me

Don’t point it at yourself

Just point it at Gran

And the sardines on the shelf

Don’t point it at me

I’ve had more than enough

Just point it at Gran

She could do with plenty of stuff

Don’t point it at me

Point it at Gran

Well, it could be a firehose

Or it could be a flan

Now some people are happy

And some people are bored

And some people are left

And completely ignored

So why should your life end on a dismal note?

Alleen en zinloos door haar vermolmde zelf

Ze staart naar het blikje sardines op de plank

Bij een petroleumlamp in een groezelige bruine kamer

Oma zit te peinzen in de steeds dikker wordende duisternis

Het is een somberheid die stolt;

het is zo vettig en dik

Je zou in reepjes kunnen snijden en op een stokje kunnen braden

En doorgeven aan vrienden, maar er is niemand

Alleen oma, alleen, in een ellendige stoel

Dus richt het niet op mij

Richt het op Gran

Ze heeft het meer nodig dan ik

En meer dan prinses Anne

Toen prinses Anne tweeëntachtig was...

En wonen in een eenkamerflat in Hackney

Misschien kan ze ook een beetje gebruiken

Richt het niet op mij

Richt het niet op jezelf

Richt het gewoon op Gran

En de sardientjes op het schap

Richt het niet op mij

Ik heb meer dan genoeg gehad

Richt het gewoon op Gran

Ze zou met genoeg dingen kunnen doen

Richt het niet op mij

Richt het op Gran

Nou, het zou een brandslang kunnen zijn

Of het kan een vlaai zijn

Nu zijn sommige mensen blij

En sommige mensen vervelen zich

En er zijn nog wat mensen over

En volledig genegeerd

Dus waarom zou je leven op een sombere toon eindigen?