Happy the Golden Prince - Robyn Hitchcock

Twenty-five hours of love in the life of «Happy the Golden Prince Rides Again,»

his sluggish purple crest flopping over his dotty eyes as he casts a revolting

shadow over the courtyard

For many years he had played by himself in the vaults and turrets of his

father’s castle, occasionally drawing back the musty curtains of burgundy red

that masked him from the challenging sun or the ovulating moon.

He would lurch

past the flies on the windowsill like a figurehead through a bag of dust,

tip over the battlements and cough himself rigid, until white tears tumbled

sluggishly from the slot in his neck.

He would watch them recede into the fiery

blue waters of the living moat and hiss with amusement as, each drop animated

into a steel grey tadpole that writhed and dipped away towards the bank

One lurid afternoon Happy was surprised to see an ex-tadpole of his develop

into something he had never before seen, for living alone as he did,

with only mirrors for company, he knew nothing of women

The creature stood motionless on the opposite bank, her alabaster limbs

beckoning him from his father’s hall.

It was weird--She seemed as still and

cold as a statue;

indeed, Happy fancied he saw ivy curling 'round her feet.

Yet, her very stillness challenged the foetid breeze that stirred the trees

and shrubs about the moat

Happy sensed that she was important

Then, suddenly she opened both her eyes for what must have been the first time,

and he saw that they were trained on him

They were of a powerful matte strawberry hue, and they shone with the luster of

newly-opened chestnuts.

Her left hand dipped slightly and her mouth turned up

at the corner, as if to finally dispel any doubts as to her existence

A creeper that dangled flaccidly from the nearest turret-top brushed against

the shoulders of the purple-headed prince as he stood, pinned, like a butterfly

on a dartboard;

transfixed, but still writhing at her beauty.

Her sneer

increased to a smile and, as it did, Happy felt like a bottle of ginger beer

that someone had shaken violently and was about to open

Giddily, he swung himself onto the battlements, grabbed the idle creeper,

and swung across the water toward the princess.

He landed with a milky squelch

at her side and beneath an extraordinarily gnarled sumac tree.

Instantly she

leapt away, giving the lie to her immobility--this was flesh and blood!

Happy was convulsed with a strange yet familiar sensation;

he felt he should

be in a bathroom

And as he looked, the lowering vegetation above and before him took on the

dingy suggestive aura of dripping taps.

The moss beneath his shiny pink feet

was breathing sponge, caressing every pore of his skin with slimy microscopic

tendrils, and the moat behind him glistened like a sapphire basin,

silhouetting the darker lilypads that floated across it like filthy suds

Abruptly, Happy broke off this reverie, and wildly rotated his gaze

The creature had vanished.

Where could it be?

Happy reared up like a stallion

and rammed through the undergrowth in pursuit of the first female he had ever

seen.

A slithering rubbery whale diverted him from his soggy course and he

glanced to his left:

There it was!

Crouched in the corner of a clearing, her eyes bleeding light

into his, wearing a leopard-skin leotard, clutching an antenna to her brow,

and muttering «mm-gah» through a megaphone at him.

The ground shook,

and the jaws of the Earth admitted Happy the golden prince headfirst into a

deep hole.

The wavy green turf closed over him, though his thrashing feet

disturbed the surface for a moment or two longer

Happy found himself upside-down in a narrow fluorescent well that was both

moist and cheesy.

He quivered uncontrollably, aching with every inch of his

soul to scratch something, but where, he could not tell.

His feet were ringing

like telephone bells, and his head felt ready to burst.

His cloak flapped open

over his head like a bat’s, and he became aware that the well was growing

hotter and more muscular.

It seemed strangely enough to be shrinking about him,

like a skin around a fine pork sausage.

Yet he didn’t mind--his whole life at

the castle lay behind him now, sterile and eventless

He thought only how he would love to sneeze, and felt nothing but relief when

the cool arms of the woman vigorously unscrewed his head, and the toothpaste

flowed out as if it were gushing from a broken dam, into the very womb of the

earth

«So that’s who I am!»

he cried

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Happy the golden prince

Vijfentwintig uur liefde in het leven van «Happy the Golden Prince Rides Again»

zijn trage paarse kuif valt over zijn gespikkelde ogen terwijl hij een weerzinwekkend

schaduw over de binnenplaats

Jarenlang had hij alleen gespeeld in de gewelven en torentjes van zijn

vaders kasteel, af en toe de muffe gordijnen van bordeauxrood wegtrekkend

die hem maskeerde voor de uitdagende zon of de ovulerende maan.

Hij zou slingeren

langs de vliegen op de vensterbank als een boegbeeld door een stofzak,

kantel de kantelen en hoest zichzelf stijf, totdat er witte tranen tuimelen

traag uit de gleuf in zijn nek.

Hij zou ze zien verdwijnen in het vurige

blauwe wateren van de levende gracht en sissen van plezier terwijl elke druppel geanimeerd

in een staalgrijs kikkervisje dat kronkelde en wegzakte in de richting van de oever

Op een lugubere middag werd Happy verrast toen hij een ex-kikkervisje van hem zag ontwikkelen

in iets dat hij nog nooit eerder had gezien, omdat hij alleen woonde zoals hij deed,

met alleen spiegels als gezelschap, hij wist niets van vrouwen

Het wezen stond roerloos aan de overkant, haar albasten ledematen

wenkte hem vanuit de hal van zijn vader.

Het was raar - ze leek zo stil en...

koud als een standbeeld;

inderdaad, Happy verbeeldde zich dat hij klimop rond haar voeten zag krullen.

Maar juist haar stilte daagde de stinkende bries uit die de bomen bewoog

en struiken over de gracht

Happy voelde dat ze belangrijk was

Toen opende ze plotseling haar beide ogen voor wat de eerste keer moet zijn geweest,

en hij zag dat ze op hem waren getraind

Ze hadden een krachtige, matte aardbeitint en ze schitterden met de glans van

pas geopende kastanjes.

Haar linkerhand zakte een beetje en haar mond ging omhoog

op de hoek, alsof ze eindelijk alle twijfels over haar bestaan ​​wil wegnemen

Een kruiper die slap bungelde aan de dichtstbijzijnde torentje-top botste tegen

de schouders van de paarskoppige prins terwijl hij stond, vastgepind, als een vlinder

op een dartbord;

aan de grond genageld, maar nog steeds kronkelend om haar schoonheid.

haar grijns

groeide tot een glimlach en, zoals het deed, voelde Happy aan als een fles gemberbier

dat iemand heftig had geschud en op het punt stond te openen

Duizelig zwaaide hij zichzelf op de kantelen, greep de inactieve klimplant,

en zwaaide over het water naar de prinses.

Hij landde met een melkachtige squelch

aan haar zijde en onder een buitengewoon knoestige sumakboom.

Onmiddellijk zij

sprong weg en gaf de leugen aan haar onbeweeglijkheid - dit was van vlees en bloed!

Happy kreeg stuiptrekkingen van een vreemd maar vertrouwd gevoel;

hij vond dat hij zou moeten

in een badkamer zijn

En terwijl hij keek, nam de dalende vegetatie boven en voor hem de

groezelige suggestieve uitstraling van druppelende kranen.

Het mos onder zijn glimmende roze voeten

ademde een spons, streelde elke porie van zijn huid met slijmerige microscopisch kleine

ranken, en de gracht achter hem glinsterde als een saffierbassin,

het silhouet van de donkere leliebladen die eroverheen dreven als smerig zeepsop

Plots onderbrak Happy deze mijmering en draaide zijn blik wild rond

Het wezen was verdwenen.

Waar zou het kunnen zijn?

Gelukkig opgevoed als een hengst

en ramde door het kreupelhout in de achtervolging van de eerste vrouw die hij ooit had

gezien.

Een glibberende, rubberachtige walvis leidde hem van zijn drassige baan af en hij...

keek naar links:

Daar was het!

Gehurkt in de hoek van een open plek, haar ogen bloeden licht

in de zijne, gekleed in een turnpakje in luipaardhuid, een antenne tegen haar voorhoofd geklemd,

en mompelde «mm-gah» door een megafoon naar hem.

De grond schudde,

en de kaken van de aarde lieten Happy de gouden prins met het hoofd voorover in een

diep gat.

De golvende groene grasmat sloot zich om hem heen, hoewel zijn spartelende voeten

het oppervlak nog even of twee verstoord heeft

Happy bevond zich ondersteboven in een smalle fluorescerende put die beide was

vochtig en kaasachtig.

Hij trilde ongecontroleerd, pijn met elke centimeter van zijn

ziel om iets te krabben, maar waar, kon hij niet zeggen.

Zijn voeten rinkelden

als telefoonbellen, en zijn hoofd voelde op barsten.

Zijn mantel klapperde open

boven zijn hoofd als een vleermuis, en hij werd zich ervan bewust dat de put groeide

warmer en gespierder.

Het leek vreemd genoeg om over hem te krimpen,

als een huid rond een fijne varkensworst.

Toch vond hij het niet erg - zijn hele leven bij...

het kasteel lag nu achter hem, steriel en zonder gebeurtenissen

Hij dacht alleen maar hoe hij graag zou niezen, en voelde niets dan opluchting toen...

de koele armen van de vrouw schroefden krachtig zijn hoofd los, en de tandpasta

stroomde uit alsof het uit een gebroken dam gutste, in de baarmoeder van de

aarde

«Dus dat is wie ik ben!»

hij huilde

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins

Gelukkig de gouden prins