Hold - Rizon

Az éjjel a magány a mellkasomra ült

Sok harag meg fájdalom bennem összegyűlt

De nem baj, ebből van erőm

Megint lila fény, lehúzott redőny

A szobámban, ahogy szokott is

Kedves volt hozzám, de lopott is

Belém látott, a holdam elvette

Azt hittem kölcsön, de vissza se tette

És most itt vagyok a vonzása nélkül

Rövidek a napok, hosszúak az évek

Nappal dühös vagyok, melegem van

Éjjel a jéggé fagyástól félek

Tudom más bolygót kell találnom

Ha így folytatom teljes végem lesz

Mikor a múltba nézek azt látom

Hogy befekszek az ágyba az ellenségemhez

Csúnyán itt hagytál

Nem kellesz már, csak a szívem fáj

Végünk van, elmentél

Erdőtűz a lelkemnél

Az éjjel felemésztett a kozmosz

A bordáim között ősrobbanás, pont most

Mikor a legboldogabb lettem volna

De végül tudom, minden átfordul jóra

Mert a csillagok mindig velem vannak

Meghallgat egy nebula, nem beszélek falnak

És még így is sok sokszor minden befeketül

Folyton úgy érzem, pedig nem is vagyok egyedül

Bárcsak véget érne egyszer

Pár percet voltál itt borult is a rendszer

Már nem is hiszem el, hogy újra felépül

Nézd mivé lettem a hold fénye nélkül

Egy feketelyuk lettem, mi beszív mindent

Semmit nem becsülsz meg, pedig hittem

Hogy otthonod lehetek, de látom már

Hogy te sem vagy több egy átoknál

Csúnyán itt hagytál

Nem kellesz már, csak a szívem fáj

Végünk van, elmentél

Erdőtűz a lelkemnél

Csúnyán itt hagytál

Nem kellesz már, csak a szívem fáj

Végünk van, elmentél

Erdőtűz a lelkemnél

Eenzaamheid zat die nacht op mijn borst

Er stapelde zich veel woede en pijn in me op

Maar het geeft niet, dat geeft me kracht

Weer paars licht, gesloten sluiter

In mijn kamer, zoals gewoonlijk

Hij was aardig tegen me, maar hij stal ook

Hij zag in mij, mijn maan nam hem mee

Ik dacht dat het een lening was, maar hij heeft het nooit teruggegeven

En nu ben ik hier zonder zijn aantrekkingskracht

De dagen zijn kort, de jaren zijn lang

Ik ben overdag boos, ik heb het warm

Ik ben bang om 's nachts tot ijs te bevriezen

Ik weet dat ik een andere planeet moet zoeken

Als ik zo doorga, ben ik helemaal op

Als ik naar het verleden kijk, zie ik dat

Om met mijn vijand in bed te kruipen

Je hebt me hier slecht achtergelaten

Ik heb je niet meer nodig, alleen mijn hart doet pijn

We zijn klaar, je bent weg

Een bosbrand in mijn ziel

De nacht verteerde me in de kosmos

Big bang tussen mijn ribben, nu

Wanneer ik het gelukkigst zou zijn geweest

Maar uiteindelijk weet ik dat alles goed komt

Omdat de sterren altijd bij me zijn

Een nevel luistert, ik praat niet tegen een muur

En toch wordt alles vaak zwart

Ik blijf het gevoel hebben dat ik niet alleen ben

Ik wou dat het ooit zou eindigen

Je was hier een paar minuten en het systeem crashte

Ik kan niet eens geloven dat hij zal herstellen

Kijk wat ik geworden ben zonder het licht van de maan

Ik ben een zwart gat geworden dat alles absorbeert

Je hecht nergens waarde aan, ook al geloofde ik het

Dat ik je thuis kan zijn, maar ik kan het nu al zien

Dat je niets meer bent dan een vloek

Je hebt me hier slecht achtergelaten

Ik heb je niet meer nodig, alleen mijn hart doet pijn

We zijn klaar, je bent weg

Een bosbrand in mijn ziel

Je hebt me hier slecht achtergelaten

Ik heb je niet meer nodig, alleen mijn hart doet pijn

We zijn klaar, je bent weg

Een bosbrand in mijn ziel