And That's How I Choose To Remember It - Rilo Kiley

When dad moved out to a frozen land

The TV was jumping and it didn’t quite feel right

The cards they came with pictures of frozen lights

and giant frozen sculptures

So big right beside him

carved out of snow

We traveled all night

The clouds fooled us into seeing snow

As far as we could see

but it was summer and the sun came up

and never went down for two whole weeks

My mom she cried about money and time

and how she felt older

I didn’t understand much

She left and I stayed

My dad played in the bar

I wondered if I looked like him

He was small even with boots on

He looked like an Eskimo

and we were in Alaska

In the airport I had seen or imagined a mural of an arctic scene

with seals and people that seemed nicer than me

where they smoked and talked about the dissapearing ground

My dad was nice and seemed sorry for not being around

He left work early and took me to a skating rink

Where all of the kids in the world could have been

I was scared and tall with skates on

and my favorite jeans

There was a boy who wanted to skate with me

He held my hand

and we went around

More times I counted

By a mural of an Arctic scene

I was looking at my feet because

It was perfect and the air was clean

My dad was there

It was summer’s last eve

and that’s how I choose to remember it

Toen vader naar een bevroren land verhuisde

De tv sprong en het voelde niet helemaal goed

De kaarten die ze kregen met foto's van bevroren lichten

en gigantische bevroren sculpturen

Zo groot naast hem

uit sneeuw gesneden

We hebben de hele nacht gereisd

De wolken lieten ons sneeuw zien

Voor zover we konden zien

maar het was zomer en de zon kwam op

en ging nooit naar beneden voor twee hele weken

Mijn moeder huilde om geld en tijd

en hoe ze zich ouder voelde

Ik begreep niet veel

Zij ging weg en ik bleef

Mijn vader speelde in de bar

Ik vroeg me af of ik op hem leek

Hij was klein, zelfs met laarzen aan

Hij leek op een Eskimo

en we waren in Alaska

Op het vliegveld had ik een muurschildering van een arctisch tafereel gezien of me voorgesteld

met zeehonden en mensen die aardiger leken dan ik

waar ze rookten en spraken over de verdwijnende grond

Mijn vader was aardig en vond het jammer dat hij er niet was

Hij verliet zijn werk vroeg en nam me mee naar een ijsbaan

Waar alle kinderen van de wereld hadden kunnen zijn

Ik was bang en lang met schaatsen aan

en mijn favoriete jeans

Er was een jongen die met me wilde schaatsen

Hij hield mijn hand vast

en we gingen rond

Ik heb vaker geteld

Door een muurschildering van een poollandschap

Ik keek naar mijn voeten omdat:

Het was perfect en de lucht was schoon

Mijn vader was erbij

Het was de laatste zomeravond

en zo kies ik ervoor om het te onthouden