La Mejor de Tus Historias - Revil

Hay momentos que grabamos a fuego en nuestra mente

Y nuestra piel: un recuerdo imborrable, un secreto inconfesable

Un amor inolvidable, o una carta

Escrita desde el alma en un papel

Nada puede contener, a un corazón que late fuerte

Por algo que nadie más podría comprender

Algo tan sencillo, y a la vez tan complicado

Que aún me mantiene atado, y no puedo resolver

No hay nada más que ver

Sólo queda saber que todo aquello que nos pasa

Siempre pasa por algún motivo

Que lo mismo que nos sigue manteniendo vivos

Son los sueños que seguimos

Los que hemos conseguido, y los que quedan por hacer

Acércate hasta aquí.

Yo confiaré en ti

Si sientes lo mismo que yo siento, sabrás que no te miento

Y que siempre que me necesites

No voy a fallarte, porque voy a estar ahí

Di todo lo que tengas que decirme

Quizá el día de mañana no esté aquí, y no pueda despedirme

Quizá las cosas cambian

Y de todo lo que yo no haga ahora sólo quede arrepentirme

Y sé, que no quiero abandonar

Y que si cierro los ojos todavía puedo sentir el calor

Que se ha quedado sin mostrar

Y esa será la luz que me vuelva a iluminar

Así que hoy…

Así que hoy, dedico estas palabras a quien supo conocerme

Y a quien pudo ver el fondo de mi alma

Sabemos que el destino es quien nos une y nos separa

Y a pesar de mi pesar debo pensar que

Siempre tras la tempestad viene la calma

La misma que nos salva

La misma que nos hace echar la vista atrás

Y recordar con una sonrisa en la cara

Que lo que vivimos fue un trayecto de emociones

Donde el tiempo se paraba

Donde fuimos niños que jugaban

Y que simplemente se dejaron llevar

Por una corriente de ilusiones que los arrastraba

Al final verás que la mejor de tus historias

Será la que no esperabas

La que te pensabas que nunca podría pasar

Ero, aquí estamos de paso y por si acaso

Me permito coger y dejarlo escrito para que esto dure

Hasta el infinito y no se nos pueda olvidar

No, no se nos pueda olvidar, no

Porque todo lo que hagamos será siempre recordado

Desde este mismo instante y hasta la eternidad

Donde todo se vive con más intensidad

Donde las promesas nunca se rompieron y se hicieron realidad

Cuando el mundo se detuvo

A pesar de que siguió girando a gran velocidad

Porque son, relaciones que van mucho más allá de la amistad

Los motivos que nos hacen hacer cosas

Que ni tan siquiera podemos llegar a imaginar

Cuando sientes lo que sientes, y lo sientes de verdad

Y es que así ha sido mi vida

Si formaste parte de ella, por muy poco que ello fuera

Ten seguro que este loco no te olvida

Que podrán pasar los años, y los siglos

Y este cuento será eterno sin que nadie ya lo impida

Por eso, dejo esto en el presente

Porque algo me decía que tenía que escribirlo

Y dejarlo para siempre: lo que fuimos, lo que somos

Y en el fondo aquello que nos mueve

Y a la vez, nos hace diferentes

Confía en lo que digo, y las palabras que te cuento

Hoy quizá sean tu abrigo.

Nunca me sentí más vivo

Y sé que aún sigo por aquí, valorando como siempre

Lo que quiero, lo que tuve, y lo que un día conocí

Sintiendo cada paso hacia algo inevitable

Y sabiendo que el corazón es indomable

Que somos más vulnerables

Y que a veces, suceden cosas

Que hacen que podamos conseguir el sueño más inalcanzable

Er zijn momenten dat we in onze gedachten branden

En onze huid: een onuitwisbare herinnering, een onuitsprekelijk geheim

Een onvergetelijke liefde, of een brief

Geschreven vanuit de ziel op papier

Niets kan bevatten, een hart dat sterk klopt

Voor iets dat niemand anders kon begrijpen

Iets zo simpels, en tegelijkertijd zo ingewikkeld

Dat houdt me nog steeds vastgebonden, en ik kan het niet oplossen

Er is verder niets te zien

Het blijft alleen om te weten dat alles wat ons overkomt

Het gebeurt altijd met een reden

Dat is hetzelfde wat ons in leven houdt

Zijn de dromen die we volgen

Wat hebben we bereikt en wat moet er nog gebeuren

Kom hier.

ik zal je vertrouwen

Als je hetzelfde voelt als ik, weet je dat ik niet tegen je lieg

En dat wanneer je me nodig hebt

Ik zal je niet in de steek laten, want ik zal er zijn

Zeg alles wat je me te vertellen hebt

Misschien ben ik er morgen niet en kan ik geen afscheid nemen

misschien veranderen er dingen

En van alles wat ik nu niet doe, heb ik er alleen maar spijt van

En ik weet dat ik niet weg wil

En dat als ik mijn ogen sluit, ik de warmte nog kan voelen

Wat niet getoond is

En dat zal het licht zijn dat mij weer verlicht

Dus vandaag...

Dus vandaag draag ik deze woorden op aan iedereen die mij kende

En wie kon de bodem van mijn ziel zien

We weten dat het lot ons verenigt en scheidt

En ondanks mijn spijt moet ik dat denken

Altijd na de storm komt de rust

Dezelfde die ons redt

Dezelfde die ons doet terugkijken

En onthoud met een glimlach op je gezicht

Dat wat we leefden was een reis van emoties

waar de tijd stopte

waar we kinderen waren die speelden

En dat ze zich gewoon laten meeslepen

Door een stroom van illusies die hen voortsleepte

Op het einde zul je zien dat het beste van je verhalen

Het zal degene zijn die je niet had verwacht

Degene waarvan je dacht dat die nooit zou kunnen gebeuren

Ero, hier zijn we op doorreis en voor het geval dat

Ik sta mezelf toe om het te nemen en te laten schrijven, zodat dit blijft bestaan

Tot in het oneindige en we kunnen niet vergeten worden

Nee, we kunnen niet vergeten worden, nee

Omdat alles wat we doen altijd zal worden herinnerd

Vanaf dit moment en tot in de eeuwigheid

Waar alles met meer intensiteit wordt geleefd

Waar beloften nooit werden gebroken en waar werden gemaakt

Toen de wereld stopte

Ook al bleef het op hoge snelheid ronddraaien

Omdat ze dat zijn, relaties die veel verder gaan dan vriendschap

De redenen waarom we dingen doen

Dat kunnen we ons niet eens voorstellen

Als je voelt wat je voelt, en je voelt het ook echt

En zo is mijn leven geweest

Als je er deel van uitmaakte, hoe klein het ook was

Zorg ervoor dat deze gek je niet vergeet

Dat de jaren voorbij mogen gaan, en de eeuwen

En dit verhaal zal eeuwig zijn zonder dat iemand het meer stopt

Daarom laat ik dit in het heden

Omdat iets me zei dat ik het moest schrijven

En laat het voor altijd achter: wat we waren, wat we zijn

En diep van binnen wat ons beweegt

En tegelijkertijd maakt het ons anders

Vertrouw op wat ik zeg en de woorden die ik je vertel

Vandaag zijn ze misschien je jas.

Ik heb me nog nooit zo levend gevoeld

En ik weet dat ik er nog steeds ben, waarderend zoals altijd

Wat ik wil, wat ik had en wat ik op een dag wist

Elke stap naar iets onvermijdelijks voelen

En wetende dat het hart ontembaar is

dat we kwetsbaarder zijn

En dat er soms dingen gebeuren

Wat ons de meest onbereikbare droom laat verwezenlijken