Жизнь - Ресторатор

Здравствуй, жизнь.Привет.

Мы не знакомы видимо, роди меня, укрой меня и не

давай обидеть.

Наставь на правильный путь меня прошу, тогда ,я грудью полной тебя выдохну

через года

И Мне любить тебя нужно, как музыку.

Когда ты бросишь меня в свертке небрежно

на мусорке

Когда уйдешь блудить к другим, мой отобравши шанс, я расцарапаю глаза свои

чтобы не видеть вас.

Нет радости двоим нам,сюжеты как в новом и дивном, я умираю за тебя и это не

взаимно

И взгляд свой нежно положу на силует, пока на грязных простынях она меня

насилует

Ты так прекрасна, жизнь, поэты мудро заметили, когда встречались с тобой утром и

без косметики

Вместе мы вдвоем всегда, но только сути ноль, возил тебя с собой по хатам словно

сутенер

И ведь должно всё быть у нас, но вот досада, я поселил тебя в глуши, построив дом

с садом

Отдав тебе с запасом сразу что скопил, подвел под монастырь себя и чувства

оскопил

Жизнь берите вы мою, какой бы не была та, я лишь руки вымою Пилата прокуратора

Ты так пуста, что я устал, терпеть тебя до ста не стану, подставь уста под старость

губ и я с тобой останусь

Жизнь, моя, жизнь за руку держи.

Я с тобой до конца, пока пластинка крутится

Ты грубая и резкая, с тобой порой не сладко, а я весь в тебя.

пока ты ослабишь

хватку

Вместе нам с тобой бывает весело даже, ты подарила мне себя, я тебя сделаю

краше

Попортил тебя знатно, но и рад стараться.

Не ровен час, когда придет пора

расстаться

Злая жизнь пускала по миру, нарезав на куски меня сминала в половинке донера

Чередовав твои побои и игрушки, давала шанс за шансом, и я их в миг рушил

Мне песня твоя так нежна, я грустью опаён, но мне та девушка нужна, давай

попробуем втроем

Ты без нее не полная, но ты и не стройна, и планы не строй на нас, по моему, мы

пойманы.

Пусть преуспел по лени я, сгорая как поленья, я в кулаках согну тебя разрезавши по

линии

Мы проводили с тобой ночь и пили день, ты примечательна всегда у замечательных

людей

Даешь надежду разве ты, нет среди нас святых, и каждый дурачок себя считает

саморазвитым

Ты лучше трупом притворись скорее и не копошись ты, чтобы не узнать ответа на

вопрос, кто ты есть по жизни

Нас скоро вызовут наверх и телефон звонит почти, нас не распустят те кто дергает

за ниточки

Твои очки мне не дают тебя узреть и посмотреть в глаза чтоб плюнуть прям тебе в

лицо, за твой гнилой базар.

Хочу чтобы ты корчилась, измучившись сипя, но чтобы ты закончилась, мне нужно

начинать с себя

Я земной шар нагну, чтоб заскрипела ось его, и в следующей тебе давай без этого

всего

Hallo leven, hallo.

Blijkbaar kennen we elkaar niet, bevallen van mij, dekken mij en niet

laten we beledigen.

Leid me alsjeblieft op het juiste pad, dan zal ik je uitademen met een volle borst

in een jaar

En ik moet van je houden als muziek.

Wanneer je me achteloos in een bundel achterlaat

in de prullenbak

Als je weggaat om met anderen te hoererij, nadat ik mijn kans heb ontnomen, zal ik mijn ogen krabben

om je niet te zien.

Er is geen vreugde voor ons twee, de plots zijn als in een nieuw en prachtig, ik sterf voor jou en dit is niet

onderling

En ik zal voorzichtig mijn blik op het silhouet richten, terwijl zij op de vuile lakens mij

verkrachtingen

Je bent zo mooi, het leven, merkten de dichters wijselijk op toen ze je 's ochtends ontmoetten en

zonder make-up

Samen zijn we altijd samen, maar alleen de essentie is nul, ik nam je mee rond de hutten zoals

pooier

En tenslotte zouden we alles moeten hebben, maar hier is de ergernis, ik heb je in de wildernis neergezet, een huis bouwend

met een tuin

Nadat ik je met een marge in één keer had gegeven wat ik had gespaard, liet ik mezelf en mijn gevoelens onder het klooster

gecastreerd

Je neemt mijn leven, wat het ook is, ik zal gewoon mijn handen wassen Pilatus procurator

Je bent zo leeg dat ik moe ben, ik zal je niet tot honderd verdragen, zet je mond onder de ouderdom

lippen en ik zal bij je blijven

Leven, mijn, leven bij de hand.

Ik ben bij je tot het einde, terwijl de plaat draait

Je bent grof en hard, soms is het niet lief met je, maar ik ben helemaal in je.

totdat je ontspant

greep

Samen kunnen jij en ik zelfs plezier hebben, je gaf jezelf aan mij, ik zal je maken

mooier

Ik heb je bijzonder verwend, maar ik ben blij om het te proberen.

Zelfs niet het uur dat de tijd komt

kapot gaan

Een slecht leven liet de wereld gaan, me in stukken snijdend, verpletterd in een halve doner

Afwisselend je slagen en speelgoed, gaf kans na kans, en ik vernietigde ze in een oogwenk

Je lied is zo teder voor mij, ik ben dronken van verdriet, maar ik heb dat meisje nodig, kom op

laten we het samen proberen

Je bent niet compleet zonder haar, maar je bent niet slank en bouwt geen plannen voor ons, naar mijn mening, we

gevangen.

Laat me slagen uit luiheid, brandend als houtblokken, ik zal je in mijn vuisten buigen, je doorsnijden

lijnen

We brachten de nacht met je door en dronken de dag, je bent altijd opmerkelijk met geweldig

van mensen

Geeft u hoop, er zijn geen heiligen onder ons, en elke dwaas houdt rekening met zichzelf?

zelf ontwikkeld

Je kunt beter doen alsof je een lijk bent en je niet druk maken om het antwoord op

de vraag wie je bent in het leven

We worden binnenkort naar boven geroepen en de telefoon gaat bijna, we worden niet weggestuurd door degenen die trekken

voor de snaren

Je bril staat me niet toe je te zien en in je ogen te kijken om recht in je te spugen

gezicht, voor je rotte bazaar.

Ik wil dat je kronkelt, uitgeput, hees, maar om te eindigen, heb ik nodig

begin bij jezelf

Ik zal de bol buigen zodat zijn as kraakt, en in de volgende, laten we het zonder doen

Totaal