Ревность - Ресторатор

И ты в плену моих оков

Закрыта в залах моего замка

Вроде всегда можешь уйти легко

Но, знаю, все равно вернёшься завтра

И ты в плену моих оков

Закрыта в залах моего замка

Вроде всегда можешь уйти легко

Я заберу тебя в большой город

И закрою в четырех стенах своего замка

Стража выпустит тебя нескоро

Мне совсем тебя не жалко ведь

Я заберу тебя в большой город

Ты забудешь всех своих бывших

Ты подаришь мне своё сердце

Ради всех здесь раньше живших

Ты не одна в этих лабиринтах дворца

Я наблюдаю за тобой бережно

Тебе не удастся заметить творца

Я замурован в стенах и скрыт под одеждами

Я развиваюсь флагами на бойницах

Под ними трупами лежат твои бывшие

Мне иногда грустно и часто хочется

Сжечь весь этот город, не оставив выживших

Я заберу тебя в большой город

И ты в плену моих оков

Закрыта в залах моего замка

Вроде всегда можешь уйти легко

Но, знаю, все равно вернёшься завтра

И ты в плену моих оков

Закрыта в залах моего замка

Вроде всегда можешь уйти легко

Но, знаю, все равно вернёшься завтра

Я заберу тебя в большой город

Я обложу твои ноги золотом

Наши чувства вспыхнут как порох

Наши чувства амуром уколоты

Я назову твоим именем реку

Что омывает границы царства

Меня не вылечит главный лекарь

Ему уже не найти лекарство

Ты холодна и закрыта

Я сам как молчаливый охранник у двери замка

Возьму на душу этот грех, прости

И ты умрёшь так и не покинув крепости

И ты в плену моих оков

Закрыта в залах моего замка

Вроде всегда можешь уйти легко

Но, знаю, все равно вернёшься завтра

И ты в плену моих оков

Закрыта в залах моего замка

Вроде всегда можешь уйти легко

Но, знаю, все равно вернёшься завтра

En jij bent een gevangene van mijn boeien

Gesloten in de zalen van mijn kasteel

Het lijkt erop dat je altijd gemakkelijk kunt vertrekken

Maar ik weet dat je morgen nog steeds terug bent

En jij bent een gevangene van mijn boeien

Gesloten in de zalen van mijn kasteel

Het lijkt erop dat je altijd gemakkelijk kunt vertrekken

Ik neem je mee naar de grote stad

En ik zal sluiten in de vier muren van mijn kasteel

De bewakers laten je niet snel vrij

Ik heb helemaal geen medelijden met je

Ik neem je mee naar de grote stad

Je zult al je exen vergeten

Je zult me ​​je hart geven

Voor iedereen die hier ooit heeft gewoond

Je bent niet alleen in deze labyrinten van het paleis

Ik hou je goed in de gaten

Je zult de maker niet kunnen opmerken

Ik ben ommuurd in muren en verborgen onder kleding

Ik ontwikkel vlaggen op mazen in de wet

Onder hen liggen je voormalige lijken

Ik voel me soms verdrietig en wil vaak

Brand deze hele stad plat en laat geen overlevenden achter

Ik neem je mee naar de grote stad

En jij bent een gevangene van mijn boeien

Gesloten in de zalen van mijn kasteel

Het lijkt erop dat je altijd gemakkelijk kunt vertrekken

Maar ik weet dat je morgen nog steeds terug bent

En jij bent een gevangene van mijn boeien

Gesloten in de zalen van mijn kasteel

Het lijkt erop dat je altijd gemakkelijk kunt vertrekken

Maar ik weet dat je morgen nog steeds terug bent

Ik neem je mee naar de grote stad

Ik zal je voeten in goud wikkelen

Onze gevoelens zullen oplaaien als buskruit

Onze gevoelens worden geprikt door cupido

Ik zal een rivier naar je vernoemen

Dat wast de grenzen van het koninkrijk

De hoofddokter zal me niet genezen

Hij kan geen geneesmiddel meer vinden

Je bent koud en gesloten

Ik ben zelf als een stille bewaker bij de kasteeldeur

Ik zal deze zonde op mijn ziel nemen, het spijt me

En je zult sterven zonder het fort te verlaten

En jij bent een gevangene van mijn boeien

Gesloten in de zalen van mijn kasteel

Het lijkt erop dat je altijd gemakkelijk kunt vertrekken

Maar ik weet dat je morgen nog steeds terug bent

En jij bent een gevangene van mijn boeien

Gesloten in de zalen van mijn kasteel

Het lijkt erop dat je altijd gemakkelijk kunt vertrekken

Maar ik weet dat je morgen nog steeds terug bent