Беззвучный режим - Ресторатор

С утра встал и устал сразу.

Свет гранил хрусталики сонного глаза

Ум за разум не зашел с утра еще, а я утратил счет мокрым каплям поверхностей щек

Да блин.

Очередной трамплин мне был объявлен.

Сделал комплимент себе себе в

зеркале, ну и павлин

Мешки под глазами повыползали.

И еще щетина лет пять накинула ощутимо

Видимо я — типа маяк.

В этих краях лишь тьма тьмущая, плюнув в колодец глаз

родина мать мучила

Кем буду лет через десять и Будет ли шанс?

Осталось понять кем я хочу быть

сейчас.

А сейчас я хочу быть счастлив.

Ведь много жертв для этого принесено было мною

же

Стучится в двери те ночь и вы не верите, но реальность является сном, навязанным

веретеном

Вот.

Упали и лежим.

А была ли жизнь?

Чьи-то руки переводят нас в беззвучный

режим

Слухи плетут паутины спицами, подушки спорят с рюмками, обсуждая как мне

спиться-то

История игрушечных солдат и в ней мало веселого, сдавая города врагу и защищая

села

Нас перекрутят в мясорубке до однообразия, всю твою жизнь, твои надежды и

фантазии

Перебирая детство, вот твои семь лет.

Мечтаешь космонавтом стать, чтобы бы

покинуть Землю

Стараешься как лучше, милый друг ты глуп же, тебя с небес на землю заберут, чтоб

закопать поглубже

А мне с утра несут радость и траур, сны что оказались на деле обрывками фраз

И я раскладывал их по цвету и фреймам.

Детали сознания сложились и щелкнули —

Верь нам

Я огляделся, оказалось просто в рамки замкнут.

Не многогранен, ограничен, видно

по глазам тут

Не выиграв не одной войны, но усвоив суть боя, меня подкосит выстрел сделанный

моей судьбою.

Ik stond 's ochtends op en was meteen moe.

Het licht sneed de lenzen van een slaperig oog door

De geest is 's ochtends nog niet verder dan de geest, en ik ben de tel kwijtgeraakt van de natte druppels van de oppervlakken van mijn wangen

Verdorie.

Een andere springplank werd me aangekondigd.

Complimenteer jezelf bij

een spiegel, nou ja, een pauw

De wallen onder mijn ogen kropen naar buiten.

En nog eens vijf jaar van borstelharen gooide merkbaar

Blijkbaar ben ik als een vuurtoren.

In deze delen, alleen donkere duisternis, spugen in de put van het oog

vaderland moeder gekweld

Wie ben ik over tien jaar en is er een kans?

Het blijft om te begrijpen wie ik wil zijn

nu.

En nu wil ik gelukkig zijn.

Ik heb hier tenslotte veel voor opgeofferd

dezelfde

Die nacht op de deur kloppen en je gelooft het niet, maar de realiteit is een opgelegde droom

spindel

Hier.

We vielen neer en gingen liggen.

Was er leven?

Iemands handen nemen ons mee naar de stille

modus

Geruchten weven webben met breinaalden, kussens maken ruzie met een bril en bespreken hoe ik

iets slapen

Het verhaal van speelgoedsoldaatjes en daar zit weinig lol in, steden overdragen aan de vijand en beschermen

dorpen

We zullen in een vleesmolen worden verdraaid tot eentonigheid, je hele leven, je hoop en

fantasieën

Als je door je kinderjaren gaat, hier zijn je zeven jaar.

Droom je ervan astronaut te worden om te kunnen?

verlaat de aarde

Je doet je best, beste vriend, je bent dom, ze zullen je van de hemel naar de aarde brengen, zodat

Graaf dieper

En 's morgens brengen ze me vreugde en rouw, dromen die in feite fragmenten van zinnen bleken te zijn

En ik rangschikte ze op kleur en kaders.

Details van bewustzijn gevormd en aangeklikt -

Vertrouw ons

Ik keek om me heen, het bleek gewoon gesloten te zijn in het raamwerk.

Niet veelzijdig, beperkt, zichtbaar

in de ogen hier

Omdat ik niet meer dan één oorlog heb gewonnen, maar de essentie van de strijd onder de knie heb, zal ik worden neergeslagen door een schot

mijn lot.