Yaralandım Ama Ölmedim - Rapozof

Yaralandım ama ölmedim

Yalanlarına hiç gülmedim

Evet, yok hislerim.

Sen hiç görmedin

Bak bu giydiğim benim deli gömleğim

Kal oralarda!

Mutluysan buralara gelme!

Oralarda aklımı görürsen söyle dönsün eve!

Yalnızlığın içinde gecenin üçünde

Uyumaksa en güçü ve bazen en güçsüzüm

Bazen aynalara küsmüşüm, bazen karanlığa

Eve kapanmalara, bir de saklanmalara

Gün gelir önemini yitirir tarihler

O güzel sözler gider, yerine hakaretler

Birden değişir karakterler

Dersin «Yeter!»

O tuttuğun eller artık neşter gibi

Artık içini döktüğü şey de eski bir defterdir

Şarkılarımdan da nefret et, benden ettiğin kadar

Kimse kimseyi artık etmiyor alakadar

Ben anladım «Melek» dediğim olmuş gaddar

Hayat batak.

Elim boktan, açılmış kartlar

Üşüdüm Üsküdar'da bir yaz günü

Başım düşlerimle belada, boğazımda bir düğüm

Söndürün caddelerin lambalarını!

Bu gece beni kimse görmesin, darmadağınım!

Neyse, bi' şekilde kendimi eve attım

Yaktım mumları, duvardaki resmine baktım

İçtiğim viski de çenemi kilitledi

İçimi ısıtsın diye bir sigara yaktım

Bir köşede bayılmışım, kalktım

Baktım camdan dışarı;

her yer karanlık

Bir salaklık edip yine başlamışım sigaraya

Oysa viskiyi de pek sevmezdim aslında

Elim gidiyor telefona, bir yanım «Hadi!»

diyor

Diğer yanım «Sakın yapma!»

Gözümden kaçan son mesajda yazıyor:

«Bu hikâye bitti artık, lütfen anla!»

Ik ben gewond maar niet dood

Ik heb nooit om je leugens gelachen

Ja, ik heb geen gevoelens.

je hebt nog nooit gezien

Kijk, dit is mijn dwangbuis die ik draag

blijf daar!

Als je tevreden bent, kom dan niet hier!

Als je mijn geest daar ziet, zeg het dan om naar huis te gaan!

In eenzaamheid om drie uur 's nachts

Slapen is het sterkst en soms het zwakst

Soms erger ik me aan spiegels, soms in het donker.

Om thuis te blijven en te verstoppen

Op een dag verliezen dadels hun belang.

Die mooie woorden zijn weg, vervangen door beledigingen

Karakters die plotseling veranderen

Jouw les "Genoeg!"

Die handen die je vasthoudt zijn nu als scalpels

Wat hij nu uitstort is ook een oud notitieboekje

Haat mijn liedjes net zo veel als jij mij haat

Niemand geeft er meer om

Ik realiseerde me dat wat ik 'engel' noem wreed is

Het leven is moeras.

Mijn hand is shit, open kaarten

Ik heb het koud op een zomerdag in Üsküdar

Ik heb problemen met mijn dromen, een knoop in mijn keel

Doe de straatlantaarns uit!

Laat niemand me zien vanavond, ik ben een puinhoop!

Hoe dan ook, op de een of andere manier ben ik zelf naar huis gereden

Ik stak kaarsen aan, ik keek naar je foto aan de muur

De whisky die ik dronk sloot ook mijn mond

Ik stak een sigaret op om me op te warmen

Ik viel flauw in een hoek, stond op

Ik keek uit het raam;

overal is donker

Ik was een idioot en begon weer te roken

Ik hield echter ook niet zo van whisky.

Mijn hand gaat naar de telefoon, een deel van mij zegt "Kom op!"

zegt

De andere kant van mij was "Doe het niet!"

In het laatste bericht dat ik gemist heb staat:

«Dit verhaal is nu voorbij, begrijp het alstublieft!»