Sprawl II (Mountains Beyond Mountains) - Quiet Company

They heard me singing and they told me to stop,

quit these pretentious things and just punch the clock

these days of life I feel it has no purpose

but late at night these feeling swim to the surface

cause on the surface the city lights shine

they’re calling at me come find your kind.

Sometimes I wonder if the worlds so small

that we can never get away from the sprawl,

living in the sprawl,

dead shoping malls,

rise like mountains beyond mountains

and theres no end in sight.

I need the darkness

someone please cut the lights.

We (lend) our bodys to the nearest hall

that under the swings we kissed in the dark,

we shoot our eyes from the police lights,

we ran away and we dont know why

and like a mirror the city lights shine.

They’re screaming at us

we dont need your kind.

Sometimes I wonder if the worlds so small

that we can never get away from the sprawl

living in the sprawl

dead shoping malls

rise like mountains beyond mountains

and there is no end in sight

well I need the darkness

someone please cut the lights.

They heard me singing and they told me to stop

quit these pretentious things and just punch the clock.

Sometimes I wonder if the worlds so small

can we ever get away from the sprawl,

living in the sprawl,

dead shoping malls,

rise like mountains beyond mountains

and theres no end in sight.

Well I need the darkness

someone please cut the lights

I need the darkness

somone please cut the lights

Ze hoorden me zingen en zeiden dat ik moest stoppen,

stop met deze pretentieuze dingen en sla gewoon de klok in

deze dagen van het leven heb ik het gevoel dat het geen doel heeft

maar 's avonds laat zwemmen deze gevoelens naar de oppervlakte

want aan de oppervlakte schijnen de stadslichten

ze bellen naar mij, kom jouw soort zoeken.

Soms vraag ik me af of de werelden zo klein zijn

dat we nooit kunnen ontsnappen aan de wildgroei,

leven in de wildgroei,

dode winkelcentra,

rijzen als bergen voorbij bergen

en er is geen einde in zicht.

Ik heb de duisternis nodig

iemand alsjeblieft de lichten uit.

We (lenen) onze lichamen aan de dichtstbijzijnde hal

dat we onder de schommels kusten in het donker,

we schieten onze ogen uit de politielichten,

we zijn weggelopen en we weten niet waarom

en als een spiegel schijnen de stadslichten.

Ze schreeuwen tegen ons

we hebben jouw soort niet nodig.

Soms vraag ik me af of de werelden zo klein zijn

dat we nooit kunnen ontsnappen aan de wildgroei

leven in de wildgroei

dode winkelcentra

rijzen als bergen voorbij bergen

en er is geen einde in zicht

Nou, ik heb de duisternis nodig

iemand alsjeblieft de lichten uit.

Ze hoorden me zingen en zeiden dat ik moest stoppen

stop met deze pretentieuze dingen en sla gewoon de klok.

Soms vraag ik me af of de werelden zo klein zijn

kunnen we ooit ontsnappen aan de wildgroei,

leven in de wildgroei,

dode winkelcentra,

rijzen als bergen voorbij bergen

en er is geen einde in zicht.

Nou, ik heb de duisternis nodig

iemand alsjeblieft de lichten uit

Ik heb de duisternis nodig

iemand doe alsjeblieft de lichten uit