Peut-être - Pur:Pur

А вдруг все совсем не так,

А что, если просто осень

Как пламя горит в полях -

Так брошенный лист не брошен.

С прошитой насквозь душой,

Задушенным чувством нежности

Вяжу я снопы, чтоб зимой

Готовой быть к неизбежности

К неизбежности...

К неизбежности...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Венки по воде пускать,

Искать то, что было потеряно,

Кричать, что есть силы, кричать,

Чтоб лекарь пришел в лице времени.

Обточится лезвие в кровь,

Смешается с пеплом и мглой, -

"Вот видишь, вот видишь, какой

Наш век, он всегда был такой..."

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

En ineens is niet alles zo

Wat als het gewoon herfst is?

Zoals een vlam brandt in de velden -

Het weggegooide blad wordt dus niet gegooid.

Met een ziel doorgestikt,

Gewurgd door het gevoel van tederheid

Ik brei schoven zodat in de winter

Bereid je voor op het onvermijdelijke

Tot de onvermijdelijkheid...

Tot de onvermijdelijkheid...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Laat kransen op het water

Zoeken naar wat verloren is gegaan

Schreeuw met al je kracht, schreeuw

Zodat de dokter tegen de tijd komt.

Het mes zal in bloed veranderen,

Vermengd met as en mist, -

"Zie je, zie je wat

Onze leeftijd, het is altijd zo geweest..."

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...

Peut-être...