Медведь - Pur:Pur

Не виляй, извитая дорога,

Не теки понад лесом, ручей.

На небесной воде звезд так много,

Как на глади морской кораблей.

Время, стань.

Не вертись, ржавый месяц.

Солнце, ляг за земной горизонт.

Спрячься, свет, в самом тенистом месте.

Не играй, старый мой патефон.

Тишиною все окна согрею,

Гляну в небо, а в небе — медведь

Зацепился за Кассиопею,

Смотрит вниз, что есть мочи смотреть.

Ведь он знает, что в море созвездий

Он один в своей звездной беде:

Больше нет во Вселенной медведей,

Полюбивших беспечных людей.

Kwispel niet, kronkelende weg,

Stroom niet over het bos, stroom.

Er zijn zoveel sterren in het hemelwater,

Zoals op het oppervlak van zeeschepen.

Tijd, sta op.

Niet friemelen, roestige maan.

De zon, ga liggen over de horizon van de aarde.

Verstop je, licht, op de meest schaduwrijke plek.

Niet spelen, mijn oude grammofoon.

Stilte zal alle ramen verwarmen,

Ik kijk naar de lucht, en in de lucht is een beer

Verslaafd aan Cassiopeia

Kijkt naar beneden dat er urine is om te kijken.

Dat weet hij tenslotte in de zee van sterrenbeelden

Hij is alleen in zijn stellaire problemen:

Er zijn geen beren meer in het universum,

Hield van zorgeloze mensen.