Спасусь таблетками - Психея

Шаг за шагом дрожащей поступью.

С каждым днем все сложнее справиться.

С диких звезд алмазной россыпью.

Со страхом в сердце с врожденной завистью.

Слишком поздно, слишком рано

Свежей раною наслаждаться.

Юный старец в кафельной ванной

С страхом с жизнью решил расстаться.

Твой сладкий сон разорвет мой

Бешеный крик.

РАЗМНОЖАЮСЬ.

Ртутью дышит мое тело.

Грязно, рвано, неумело.

НЕ ПОМОЖЕТ

Мамы ласковое слово.

Бьет по сердцу снова, снова.

РАСТВОРЯЮСЬ.

Плачу, рву руками окна.

Стать другим мне невозможно.

НЕ МОГУ.

Руки холод, спасусь таблетками.

Все станет красочным.

Все станет радостным.

Видишь, радуга покрылась клетками.

И вдруг исчезло все.

Прости, не уходи.

И я не понял, и ты не видел,

Как за спиной они прятали камни.

И сны рвались как протертые нити.

И задыхались в толпе под ногами.

Каждую секунду,

Каждый еб*ный миг

Ты как снег тихо таешь.

Я лишь слышу твой крик.

И не важен цвет крови.

Пол занятие семья.

Мертвый свет в мертвом мире.

Мертвый ты, мертвый я.

А может, ты не видел,

А может, ты не слышал,

Как дети смеялись,

Когда играли на крыше.

Не зная, что им никогда

Не проснуться.

А мама смеялась,

Отец улыбнулся.

А ангел кричал,

Дико корчась от боли.

Мальчик лодку пускал

В луже бархатной крови.

Stap voor stap met een trillende stap.

Elke dag wordt moeilijker om mee om te gaan.

Van wilde sterren in diamantverstrooiing.

Met angst in het hart met aangeboren afgunst.

Te laat, te vroeg

Geniet van een frisse wond.

Jonge oude man in een betegelde badkamer

Met angst besloot ik afstand te doen van het leven.

Jouw zoete droom zal de mijne breken

Woedende schreeuw.

KWEEK.

Mercurius ademt mijn lichaam.

Vies, gescheurd, onhandig.

HELPT NIET

Mam is een vriendelijk woord.

Raakt het hart opnieuw, opnieuw.

IK OPLOSSEN.

Ik huil, ik scheur ramen met mijn handen.

Het is voor mij onmogelijk om anders te zijn.

IK KAN NIET.

Handen koud, ik zal mezelf redden met pillen.

Alles wordt kleurrijk.

Alles zal vreugdevol worden.

Zie je, de regenboog is bedekt met cellen.

En ineens was alles verdwenen.

Het spijt me, ga niet weg.

En ik begreep het niet en jij zag het niet

Hoe ze stenen achter hun rug verstopten.

En dromen werden verscheurd als gerafelde draden.

En verstikt in de menigte onder de voeten.

Elke seconde,

Elk verdomd moment

Je smelt als sneeuw.

Ik hoor je alleen schreeuwen.

En de kleur van het bloed doet er niet toe.

Geslacht beroep familie.

Dood licht in een dode wereld.

Dood jij, dood mij.

Of misschien heb je het niet gezien

Of misschien heb je het niet gehoord

Hoe de kinderen lachten

Als ze op het dak speelden.

Niet wetende dat ze dat nooit zullen doen

Niet wakker worden.

En mijn moeder lachte

De vader glimlachte.

En de engel schreeuwde

Wild kronkelend van de pijn.

De jongen startte de boot

In een plas fluwelen bloed.