Навсегда - Психея

Ещё больше насилия, больше крови,

Чьё же пришествие это все остановит?!

Как я ненавижу ждать, как ты ещё можешь терпеть?!

Сладко — липко — помойную грязь,

Размазанную на твоём лице.

Сегодня — солнце сядет рядом со мной.

Завтра рядом с тобою очнется,

Когда жаркий, бездушный пожар его,

Ленивым — дыханием выжгет эту землю дотла,

Я приду в себя, навсегда…

Этот город застыл, застыл в ожидании взрыва.

Смотри, как руки трясутся, на грани нервного срыва.

Я с наслаждением впитал, все твои оправдания,

Все мои преступления — это мои наказания…

Сегодня — солнце сядет рядом с тобой.

Завтра рядом сомною очнется,

Когда жаркий, бездушный пожар его,

Ленивым — дыханием выжгет эту землю дотла,

Я приду в себя, навсегда…

Сюда — где каждый погряз в своем одиночестве.

Отпусти… Лежать на руках твоих и кровоточить…

Пустых — глазниц не избежать, проплывающей мимо толпы.

Столбы, украшенные милями вздёрнутых звёзд!

(чё! чё! чё! чё! чё! чё!

…украшенные милями вздернутых звёзд…)

Отпусти…

Отпусти!

Сегодня — солнце сядет рядом со мной.

Завтра рядом с тобою очнется,

Когда жаркий, бездушный пожар его,

Ленивым — дыханием выжгет эту землю дотла,

Я приду в себя, навсегда…

…навсегда, навсегда, навсегда, навсегда!

ЭЙ!

Meer geweld, meer bloed

Wiens komst zal het allemaal stoppen?!

Ik haat het om te wachten, hoe kun je het anders volhouden?!

Zoet - plakkerig - vuilnisvuil,

op je gezicht gesmeerd.

Vandaag gaat de zon naast me onder.

Morgen wordt naast je wakker,

Als het heet, zielloos vuur is,

Lui - met een adem zal deze aarde tot de grond afbranden,

Ik zal tot mezelf komen, voor altijd...

Deze stad is bevroren, bevroren in afwachting van een explosie.

Kijk hoe je handen trillen, op de rand van een zenuwinzinking.

Ik nam met plezier al je excuses in me op,

Al mijn misdaden zijn mijn straffen...

Vandaag gaat de zon naast je onder.

Morgen wordt naast mij wakker,

Als het heet, zielloos vuur is,

Lui - met een adem zal deze aarde tot de grond afbranden,

Ik zal tot mezelf komen, voor altijd...

Hier - waar iedereen vastzit in zijn eenzaamheid.

Laat los... Ga op je armen liggen en bloed...

Lege oogkassen zijn niet te vermijden, de menigte die voorbij trekt.

Zuilen versierd met mijlen van omgekeerde sterren!

(wat! wat! wat! wat! wat! wat!

...versierd met mijlen van omgekeerde sterren...)

Laat gaan...

Laat gaan!

Vandaag gaat de zon naast me onder.

Morgen wordt naast je wakker,

Als het heet, zielloos vuur is,

Lui - met een adem zal deze aarde tot de grond afbranden,

Ik zal tot mezelf komen, voor altijd...

... voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor altijd!

HALLO!