Your Creation - Prozak

Looking back I never really had a chance

Alien misguided outcast

Haunted from the ghost of my past

Soul is broke, but my body intact

Deep inside I was catatonic

Traumatised from the childhood violence

Never really thought about the effect on this

Life that I’m living I’m just being honest

Thinking about it all makes me nauseous

So pissed off, can’t stop this process

Misery, my life’s synopsis

Set me free, I cannot stop this

I don’t really know where to go from here

But one thing is crystal clear

Any chance of a normal life disappeared

But the pain gave me this here career so

I don’t know if I should love you or hate you for

Making me this way

But I just want to thank you for

The gift of insane

(Now)

I’m thinking about it all, I’m forsaken

(You)

Made me this way, I’m your creation

I’m alienated

And everything inside of me that’s ever been good

Has all been stripped away from

And never to return and I’m trapped here in this isolation

Like a prison in my body that I can’t escape from this devastation

On top of my stress so I’ll never truly be free

And everything inside of me’s grey

People tryna look at what they can’t understand

So I just push 'em away

Ashamed to admit it, I’m not capable of feeling the same

Do you know what it’s like to live life locked inside a cage?

Thinking about all of this I don’t want to be free

(Here in my life I’m drowning, lost inside)

(Here in my mind I’m dying all the time)

Living this life disconnected

Pretend to make friends, but no connection

Isolation without affection, but my two sons are the one exception

Spitting images of my reflection

Without the darkness and imperfection

The light they shine is my direction

Their existence is my redemption

A second chance to right the wrongs of this life that I led

When I’m dead and gone maybe I will live on

Like the lyrics of a song that nobody’s ever heard, feel me?

Just fade away, finally embrace this vacant space

The endless grave without a trace

Back to the place from which I came

But for now all remains the same

No matter what I do

And we both know who is to blame

And all you put me through

Terugkijkend heb ik nooit echt een kans gehad

Buitenaardse misleide verschoppeling

Achtervolgd door de geest van mijn verleden

Ziel is kapot, maar mijn lichaam intact

Diep van binnen was ik catatonisch

Getraumatiseerd door het geweld in de kindertijd

Nooit echt nagedacht over het effect hiervan

Het leven dat ik leid, ik ben gewoon eerlijk

Als ik er allemaal aan denk, word ik misselijk

Zo boos, kan dit proces niet stoppen

Ellende, de samenvatting van mijn leven

Laat me vrij, ik kan dit niet stoppen

Ik weet niet echt waar ik naartoe moet vanaf hier

Maar één ding is kristalhelder

Elke kans op een normaal leven is verdwenen

Maar de pijn gaf me deze carrière hier dus

Ik weet niet of ik van je moet houden of je moet haten

Door mij op deze manier te maken

Maar ik wil je gewoon bedanken voor

De gave van krankzinnigheid

(Nutsvoorzieningen)

Ik denk aan alles, ik ben verlaten

(Jij)

Heeft me zo gemaakt, ik ben jouw creatie

ik ben vervreemd

En alles in mij dat ooit goed is geweest

Is alles weggenomen van

En om nooit meer terug te keren en ik zit hier gevangen in dit isolement

Als een gevangenis in mijn lichaam waaraan ik niet kan ontsnappen uit deze verwoesting

Bovenop mijn stress, dus ik zal nooit echt vrij zijn

En alles in mij is grijs

Mensen proberen te kijken naar wat ze niet kunnen begrijpen

Dus ik duw ze gewoon weg

Ik schaam me om het toe te geven, ik kan me niet hetzelfde voelen

Weet je hoe het is om opgesloten in een kooi te leven?

Als ik aan dit alles denk, wil ik niet vrij zijn

(Hier in mijn leven ben ik aan het verdrinken, verdwaald van binnen)

(Hier in mijn gedachten ga ik de hele tijd dood)

Dit leven losgekoppeld leven

Doen alsof je vrienden maakt, maar geen connectie

Afzondering zonder genegenheid, maar mijn twee zoons zijn de enige uitzondering

Beelden van mijn reflectie

Zonder de duisternis en imperfectie

Het licht dat ze schijnen is mijn richting

Hun bestaan ​​is mijn verlossing

Een tweede kans om de fouten van dit leven dat ik leidde recht te zetten

Als ik dood en weg ben, zal ik misschien voortleven

Zoals de tekst van een nummer dat nog nooit iemand heeft gehoord, voel je me?

Verdwijn gewoon, omarm eindelijk deze lege ruimte

Het eindeloze graf zonder een spoor

Terug naar de plaats waar ik vandaan kwam

Maar voorlopig blijft alles hetzelfde

Wat ik ook doe

En we weten allebei wie de schuldige is

En alles wat je me hebt aangedaan?