Licht - Prinz Pi, ERRDEKA

Schwarze Ray Ban, schwarze Jeans, schwarze Jacke, schwarzes Beanie

Fahr den 3er Golf, Bon Jovi wie ein Lamborghini

Herz gequält wie tausend Erste-Liebe-Leiden Teenies

Kopf zerdreht von E-Richs Haze und paar Martinis

Wir haben Es wie Eazy, weil niemand Hymnen schrieb

Die es zu singen lohnt, darum schrieb Pi sie

Songs zu sperrig für die Verwertung als Klingelton

Ich brauche kein Geld nur ein Pilgerstrom zu meinem Grab als mein Mindestlohn

Als ich anfing zu schreiben und zu prophezeien

Da sagten sie mein Zeug wäre übertrieben

Doch nun sehen die Leute, dass alles gestimmt hat

Und öffnen die Augen wie Pyramiden

Erst wenn sie mich hassen, dann mögen, dann hassen

Nach meinem Tod schlussendlich wieder lieben

Sie werden mich hören, danach kurz vergessen

Dann wieder entdecken und re-releasen

Ich kann es sehen

Hinter dem Hügel liegt Licht

Die Ziele die ihr uns genannt habt genügen uns nicht

Die Narben wo wir uns verbrannt haben spüren wir nicht

Hinter den Hügeln liegt Licht

Hinter den Hügeln liegt Licht

Ich kann es sehen

Hinter dem Hügel liegt Licht

Die impften uns mit Viren krank, das übliche Gift

Die Schlüssel haben nicht gepasst, die Türen warn' dicht

Hinter den Hügeln liegt Licht

Hinter den Hügeln liegt Licht

Weil unsere Sinne vernebelt waren, von den täglichen Bildern aus den Medien

Fehlt uns der Blick nach Vorn, kurzum der Lebenssinn

Weil wir alle Rädchen sind

In einem großen Motor, der uns selber verbrennt

Der Blinde weiß immerhin, dass er nicht sieht

Während der Sehende noch denkt, dass irgendwas erkennt

Und so bewegen wir uns auf vorbestimmten Bahnen

Kreisend umeinander

Haben kurz Zeit Kontakt, ohne irgendwas zu ahnen

Blick wird mikroskopisch klein, reicht nichtmals 20 Meter weit

Aus 80 Jahren Lebenszeit betrachten wir die Ewigkeit

Die Meisten glimmen einmal auf

Leuchten kurz im Feuer weiß

Und springen dann, so Gott es will, Rückwärts aus dem Teufelskreis

Ich schließ' die Augen, nehm noch nen letzten Zug

Dann verwandelt sich das grelle Rot zu unscheinbarem Grau

So wie das Feuer in mir drin fehlen mir die Funken einer Frau

Ich hab getrunken über die Wunden und die Bunten eingeschmissen

Für paar Stunden dann versunken, hoch gefischt von meinem Gewissen

Sag mir wer wird mich vermissen, wenn mich keiner richtig kennt

Und meine Zeilen weilen nicht für immer auf dem Pergament

So lange die Kerze hier noch brennt, schreib ich die Lieder auf den Takt

Und auch wenn ich es niemals schaff drück ich mein Siegel in das Wachs

Black Ray Ban, zwarte jeans, zwarte jas, zwarte muts

Rijd met de Golf 3, Bon Jovi als een Lamborghini

Hart gekweld als duizend tieners die de eerste liefde lijden

Hoofd draaien van E-Rich's Haze en wat martini's

We hebben het zoals Eazy omdat niemand anthems heeft geschreven

Dat is het zingen waard, daarom heeft Pi ze geschreven

Nummers die te omvangrijk zijn om als beltoon te gebruiken

Ik heb geen geld nodig, alleen een pelgrimstocht naar mijn graf als mijn minimumloon

Toen ik begon te schrijven en te profeteren

Toen zeiden ze dat mijn spullen over de top waren

Maar nu kunnen mensen zien dat alles klopte

En open je ogen als piramides

Alleen als ze me haten, dan liken, dan haten

Eindelijk weer liefde na mijn dood

Je zult me ​​horen en dan even vergeten

Dan herontdekken en opnieuw vrijgeven

ik kan het zien

Er is licht achter de heuvel

De doelen die je ons hebt gegeven zijn niet genoeg voor ons

We voelen de littekens niet waar we onszelf hebben verbrand

Er is licht achter de heuvels

Er is licht achter de heuvels

ik kan het zien

Er is licht achter de heuvel

Ze hebben ons ziek ingeënt met virussen, het gebruikelijke gif

De sleutels pasten niet, de deuren waarschuwen krap

Er is licht achter de heuvels

Er is licht achter de heuvels

Omdat onze zintuigen vertroebeld werden door de dagelijkse mediabeelden

We missen het zicht op de toekomst, kortom de zin van het leven

Omdat we allemaal radertjes zijn

In een grote motor die ons zelf verbrandt

De blinde weet immers dat hij niet kan zien

Terwijl de ziener nog steeds denkt dat iets herkent

En zo bewegen we ons op vooraf bepaalde paden

om elkaar heen cirkelen

Heb kort contact zonder iets te vermoeden

Uitzicht wordt microscopisch, reikt niet eens tot 20 meter

Vanaf 80 jaar van ons leven beschouwen we de eeuwigheid

De meeste gloeien een keer

Even wit gloeien in het vuur

En dan, als God het wil, achteruit springen uit de vicieuze cirkel

Ik sluit mijn ogen, neem nog een laatste trekje

Dan verandert het felle rood in een onopvallend grijs

Net als het vuur in mij, mis ik de vonken van een vrouw

Ik dronk over de wonden en braakte de gekleurde uit

Daarna een paar uur gezonken, hoog gevist door mijn geweten

Vertel me wie me zal missen als niemand me echt kent

En mijn regels zullen niet voor altijd op het perkament blijven

Zolang de kaars hier nog brandt, schrijf ik de liedjes op de maat

En zelfs als ik het nooit haal, zet ik mijn zegel in de was