Paiazo - Pop X

1933 anni fa

Nella casa che è rimasta ancora là

Due secondi prima di morire, anch’io

Ti sarei venuto incontro a dirti addio

Che nessuno ti capisce più e che lei

È una donna e non ha più la stessa età

Ti vorrebbe ricordare come sei

Sulla pista di un vinile oppure un file

Che rovescia la cartella e trova i tuoi

Riabbracciati in una foto da robot

Come due felici parti di metà

Di una vita rivissuta nell’aldilà

È una frase di molteplice poesia

Una raccolta di disgrazie a dirsi mia

Che rivedo con degli occhi a forma di

Desiderio con problemi di armonia

2.000.500 giorni fa

Quando il giornalaio stava ancora là

Quando con mio zio giocavo a mosca cieca

E la mia cena era già pronta in discoteca

Se mia madre avesse detto «vieni qua»

Non avrei disobbedito e per pietà

Sarei corso tra le braccia di papà

Sarei morto in mezzo a un prato da falciar

Mi sarei svegliato gonfio in riva al mare

Per trovare qualche donna da baciare

Qualche ragazzina da disorientare

Con parole stravaganti e scivolando

Ti sarei venuto incontro e avendo caldo

Mi sarei levato piano la t-shirt

Ti avrei regalato un piano o una chitarra

Poi ti avrei suonata dentro un’auto blu

Mentre il mare arrugginiva un parafango

Ti sarei salito in faccia con un chiodo caldo

Ti sarei salito in faccia con la moto

Poi vicino alle tue orecchie avrei frenato

Ti avrei detto con la voce che ti amo

Ti avrei detto con la voglia che ti voglio

Ti avrei detto con la voglia di star qui

Che prendiamo un elicottero e partiamo

Ma non so minimamente dove andiamo

E non so nemmeno più guidare l’elicottero

E non so nemmeno cosa dirti più

Vaffanculo, torno a casa e guardo la TV

Poi mi guardo lentamente una poesia

Una disgrazia stravagante a dirsi mia

Che rivedo con degli occhi a forma di

Desiderio con problemi di agonia

1933 jaar geleden

In het huis dat er nog staat

Twee seconden voor de dood, ik ook

Ik zou zijn gekomen om je te ontmoeten om afscheid te nemen

Dat niemand je meer begrijpt en dat zij

Ze is een vrouw en niet meer van dezelfde leeftijd

Hij wil je eraan herinneren hoe het met je gaat

Op het spoor van een vinyl of een bestand

Die de map omkeert en de jouwe vindt

Omarm jezelf opnieuw in een robotfoto

Als twee gelukkige helften

Van een leven herbeleefd in het hiernamaals

Het is een zin van meerdere poëzie

Een verzameling van tegenslagen om de mijne te zijn

Die ik zie met ogen in de vorm van

Verlangen met harmonieproblemen

2.000.500 dagen geleden

Toen de krantenwinkel er nog was

Toen ik blindemannetje speelde met mijn oom

En mijn avondeten stond al klaar in de discotheek

Als mijn moeder had gezegd "kom hier"

Ik zou niet ongehoorzaam zijn geweest en uit medelijden

Ik zou in papa's armen zijn gelopen

Ik zou zijn gestorven in het midden van een weiland om te maaien

Ik werd opgezwollen wakker door de zee

Om wat vrouwen te vinden om te kussen

Een paar kleine meisjes om te desoriënteren

Met extravagante woorden en uitglijden

Ik zou zijn gekomen om je te ontmoeten en geil te zijn

Ik zou het T-shirt langzaam hebben uitgetrokken

Ik zou je een piano of gitaar hebben gegeven

Dan had ik je gespeeld in een blauwe auto

Terwijl de zee een spatbord roestte

Ik zou met een hete nagel op je gezicht zijn gekomen

Ik zou op je gezicht hebben gereden met de motor

Dan had ik dicht bij je oren geremd

Ik zou je met mijn stem hebben verteld dat ik van je hou

Ik zou het je hebben verteld met het verlangen dat ik je wil

Ik zou het je hebben verteld met het verlangen om hier te blijven

Dat we een helikopter nemen en vertrekken

Maar ik weet helemaal niet waar we heen gaan

En ik weet niet eens meer hoe ik een helikopter moet besturen

En ik weet niet eens meer wat ik je moet vertellen

Fuck you, ik ga naar huis en kijk tv

Dan kijk ik langzaam naar een gedicht

Een extravagant ongeluk om de mijne te noemen

Die ik zie met ogen in de vorm van

Verlangen met pijnproblemen