Tu dov'eri - Pooh

In quei momenti

Che io credevo a tutti quanti

Tu dov’eri

Quando in questi miei occhi chiari

Avevo mille futuri

Tu dimmi allora dov’eri

In quelle notti

Che un uomo impara a stare al mondo

Tu dov’eri

Quando ero più tenero dentro

E più cattivo di fuori

Tu dimmi allora dov’eri

Tu dov’eri a parlare, a dormire

A fidarti e a dire la tua

Dov’eri invece del tempo che ho perso

A parlare da solo e a pensare per due

Io ci ho messo il mio corpo e il mio cuore

Anche quando era meglio di no

Prendimi adesso per quello che sono

Con il corpo ed il cuore che ho

In quei momenti

Che non leggevo più e dormivo senza sogni

Quando erano i giorni peggiori

Dei miei tempi migliori

Tu dimmi allora dov’eri

Tu dov’eri a comprare, a sognare

A incollare le fotografie

Dov’eri quando non c’era nessuno

A riempirmi i pensieri o a portarmeli via

Ci son stati dei giorni feriti

E guariti anche senza di noi

Apriamo gli occhi per quel che saremo

E chiudiamoli adesso se vuoi

Ma in quei momenti

Che se una donna ha del coraggio ha tutti contro

Quando trasformavi i tuoi sogni

In quel che estate davvero

Chiedimi allora dov’ero

Op die momenten

Dat ik iedereen geloofde

Waar was je

Wanneer in deze heldere ogen van mij

Ik had duizend toekomsten

Vertel me dan waar je was

Op die avonden

Dat een man leert om in de wereld te zijn

Waar was je

Toen ik het meest teder was van binnen

En erger dan de buitenkant

Vertel me dan waar je was

Waar was je aan het praten, slapen?

Om te vertrouwen en je zegje te doen

Waar was je in plaats van de tijd die ik verloor

Alleen praten en denken voor twee

Ik leg mijn lichaam en mijn hart erin

Zelfs toen het beter van niet was

Neem me nu voor wie ik ben

Met het lichaam en hart dat ik heb

Op die momenten

Dat ik niet meer las en sliep zonder dromen

Wanneer waren de slechtste dagen?

Van mijn beste tijden

Vertel me dan waar je was

Waar was je om te kopen, om te dromen?

Om de foto's te plakken

Waar was je toen er niemand was?

Om mijn gedachten te vullen of om ze van me af te nemen

Er zijn enkele gewonde dagen geweest

En genezen zelfs zonder ons

We openen onze ogen voor wat we zullen zijn

En laten we ze nu sluiten als je wilt

Maar op die momenten

Dat als een vrouw moed heeft, ze iedereen ertegen heeft

Wanneer je je dromen hebt getransformeerd

In wat een zomer is het echt

Vraag me dan waar ik was