Memorie - Pooh

Qui nella stanza è già buio ormai

Sento che

Sono stanchi gli occhi miei

Lascio cadere la penna sul libro

E poi

Tace ormai

Dentro me l’ansia di vivere

L’ansia di credere

C'è solo cenere

Restano pagine candide

Le mie memorie che

Non riesco a scrivere

La casa vuota ormai

Si proprio ieri ho scoperto che

Come un di

Per il mondo me ne andai

Da questa casa una rondine

Se ne va

E ora so

Che c'è lei ansia di vivere

Ansia di credere

Non solo cenere

Io senza comprendere

Le ho fatto vivere

Vent’anni inutili

Di giorni stupidi

Va verso il mondo che aspetta te

Prima che

Non ho conosciuto ormai

Va tanta buona fortuna a te

Dove sei

Non voltarti indietro mai

Non voltarti indietro mai

Non voltarti indietro mai

Non voltarti indietro mai

Hier in de kamer is het inmiddels al donker

ik voel dat

Mijn ogen zijn moe

Ik laat de pen op het boek vallen

Dan

Hij is nu stil

In mij de angst van het leven

De gretigheid om te geloven

Er is alleen as

Er blijven openhartige pagina's

mijn herinneringen dat

ik kan niet schrijven

Het lege huis nu

Ja gisteren kwam ik erachter dat

als een van

Voor de wereld ging ik weg

Vanuit dit huis een zwaluw

Hij gaat weg

En nu weet ik het

Dat ze staat te popelen om te leven

Angst om te geloven

Niet alleen as

ik zonder begrip

Ik heb haar laten leven

Twintig jaar nutteloos

van domme dagen

Ga naar de wereld die op je wacht

Voordat

ik weet het nu nog niet

Veel geluk gaat naar jou

Waar ben je

Kijk nooit achterom

Kijk nooit achterom

Kijk nooit achterom

Kijk nooit achterom